ของ(แค้น)อลิเซีย • Alicia

“ร่วมงานกันมันไม่สาแก่ใจเขานะครับ”

“นายยุ่งอะไรด้วย ฉันจะร่วมแค่งานหรืออย่างอื่น ความจริงแล้วมันไม่ได้เกี่ยวกับนาย”

“ผมบอกไปแล้วนะคุณอลิเซียว่าผมไม่ชอบใช้ของร่วมกับใคร”

“ฉันไม่ใช่สิ่งของเหมือนนาย อีกอย่างอย่าไม่ชอบอะไรที่ตัวเองทำไม่ได้เหมือนกัน”

“ผมไม่เคยมีอะไรกับเอรีส”

“หึ! กล้าดีที่เรียกชื่อเธอต่อหน้าผู้หญิงที่นายเอาอยู่ทุกคืน” เธอเค้นหัวเราะทั้งที่รู้สึกแย่ตอนเขาเรียกชื่อผู้หญิงคนนั้นด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

“ช่วงนี้คุณหาเรื่องทะเลาะกับผมบ่อยนะ”

“ไม่อยากทะเลาะกับฉัน ก็หยุดไปหาเอรีสอะไรนั่นซะ”

“ผมทะเลาะกับคุณได้ ไม่ลำบากมากอยู่แล้ว”

“ทำไม ไม่เจอหน้าเธอสักอาทิตย์ นายจะขาดใจตายเลยหรือไง”

“จริง ๆ ผมอยากเห็นหน้าเขาตลอดเวลาเลยด้วยซ้ำ”

“เอามั้ยล่ะ ฉันจะติดต่อไปบอกผัวเขาให้”

“คุณคิดว่าผมกลัวเขาเหรอ?” อลิเซียหรี่ตามองเจ้าป่า

“รู้เอาไว้ว่าหากผมกลัว ผมคงไม่ดึงดันจะรักเอรีสต่อ”

“ดึงดันต่อไปเถอะ เพราะให้ตายเขาก็ไม่เลิกกับสามีมาคว้าชู้อย่างนาย”

“ก็ไม่แน่ ถ้าเอรีสรู้ว่าผมเร้าใจมากแค่ไหน”

“เจ้าป่า นายรู้บ้างมั้ยว่าตัวเองสารเลวแค่ไหน”

“ผมรู้เรื่องนั้นดี ก็อย่างคุณเคยบอกไว้ว่าชอบผู้ชายที่พร้อมเป็นชู้เมียคนอื่นอยู่ตลอดเวลา ขอบคุณผมสิที่สารเลวจนถูกใจคุณ” อลิเซียกดยิ้มแล้วมองไปทางอื่น

“ทำไม เกิดรับผมไม่ได้ขึ้นมาแล้วเหรอ?”

“นายเลวกว่านี้ฉันก็ไม่ปล่อยไปหรอก อย่าถามให้เสียเวลา ถามทุกวันไม่เบื่อคำตอบของฉันบ้างหรือไง”

“ก็เผื่อจะมีสักวันที่คุณตาสว่าง”

“เคยคิดมั้ยว่าเมื่อถึงวันนั้น นายอาจจะต้องการให้ฉันหน้ามืดตามัวแบบนี้ตลอดไป”

“เลิกคิดอะไรเข้าข้างตัวเองได้แล้วคุณอลิเซีย แต่ก็เอาเถอะ ถ้าคุณสบายใจจะคิดแบบนั้นผมก็ไม่ว่าอะไร” เขาเอ่ยจบแล้วลุกขึ้นมานั่งโซฟาตรงข้ามโต๊ะทำงาน

“ต่อให้นายอยากจะว่า นายก็ว่าไม่ได้อยู่ดีนั่นแหละ เพราะชีวิตนายอยู่ในมือของฉัน”

“จะบอกว่าคุณบีบผมก็ตาย คุณคลายผมก็รอดงั้นเหรอ?”

“ไม่ใช่ ที่จะบอกคือฉันบีบนายก็ตาย ต่อให้ฉันคลายนายก็ตายอยู่ดี”