รวมเรื่องสั้น ก็แค่แสงจันทร์สาดลงบาดใจ

"เป็นแค่ความอ่อนไหวของความรู้สึกเท่านั้น และมันจะไม่มีวันแปรรูปไปเป็นความรัก"
ประโยคที่บอกตัวเองไปแบบโง่ๆ เพียงเพื่อกลบเกลื่อนความรู้สึกที่แท้จริงของตัวเอง, ความจริงที่หัวใจมันจมอยู่ในปลักสีชมพูไม่รู้ตัว ไม่รู้ตัวว่าตกลงไปตั้งแต่เมื่อไหร่ และอีกเมื่อไหร่ถึงจะตะกายขึ้นมาจากหลุมนั้นได้

ไม่ชอบการตกหลุมรักเอาเสียเลย, เพราะทุกครั้งที่ตกลงไป ขั้นตอนการตะเกียกตะกายขึ้นมาแล้วรักษาแผล (ใจ) ตัวเองนั้นมันสุดจะทรมาน แน่นอนว่าความรักเป็นสิ่งที่งดงามสำหรับชีวิต เราไม่เคยโทษความรัก เพราะความรักนั่นแหละที่ทำให้เราลุกขึ้นมาทำอะไรหลายอย่างเพื่อตัวเอง แต่ก็เพราะความรักอีกเช่นกันที่ทำให้เราสงสารตัวเอง, สงสารตัวเองที่จะต้องมาเจ็บปวดกับการ "ไม่ถูกรัก" ทุกครั้งที่ตกหลุมรัก, เรามักจะรู้ปลายทางของมันเสมอ