เชือกป่าน

เรื่องราวระหว่างเรา กับคำว่าคนพิเศษที่ไม่ชัดเจน
"ปกติ...เฮียคิดค่าสอนแบบนี้กับทุกคนหรือเปล่า
"คำถามติดจะสั่นพร่าไม่มั่นคง ภวินท์เลียริมฝีปากเหมือนเรียกความมั่นใจตัวเอง
"ปกติคนอื่นกูสอนฟรี" เขาพึมพำตอบพลางมองสบตาอีกฝ่าย
"มีแค่มึงที่กูคิดค่าสอนแบบนี้"
"ผมถามได้ไหมว่าเพราะอะไร..."
เพราะเป็นคนพิเศษถึงอยากทำอะไรให้แตกต่างจากคนอื่นๆ...
"เพราะมึง..." เพราะเป็นคนที่ไม่อยากปล่อยให้หลุดมือไป "เป็นคนพิเศษสำหรับกู"