คู่หมั้นที่(ไม่)รัก

“วันนี้เธอล้ำเส้นเกินไปนะแคนดี้”
ร่างสูงหมุนตัวกลับมาหาฉันพลางใช้สายตาดุดันจ้องมองฉันปานจะกลืนกิน
“แคนดี้ล้ำเส้นพี่หรือว่าพี่ไม่ให้เกียรติแคนดี้กันแน่”
เสียงหวานแปรเปลี่ยนเป็นเสียงดุดันเช่นเขาเอ่ยถามกลับด้วยความไม่เกรงกลัว
“เธอกล้าต่อปากต่อคำกับฉันเหรอแคนดี้ เธอลืมไปหรือเปล่าว่าเราสองคนเป็นแค่คู่หมั้นกัน ยังไม่ได้แต่งงานกันสักหน่อย”
คำพูดของเขากลายเป็นมีดเล่มใหญ่บาดหัวใจของฉันครั้งแล้วครั้งเล่า ความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นทำให้ฉันไม่อยากทนอีกต่อไป
“งั้นแปลว่าแคนดี้ก็สามารถทำแบบพี่จีโน่ได้ใช่ไหมคะ”
เขานิ่งชะงักไปเมื่อได้ยินคำถามของฉันก่อนจะผลักฉันลงเตียงนอน
“ฉันอยากรู้เหมือนกันว่าพออยู่บนเตียงแล้ว เธอยังจะกล้าปากดีแบบนี้อยู่ไหม”
ร่างสูงขึ้นคร่อมร่างเล็กเอาไว้และก้มลงมาประกบริมฝีปากบดขยี้อย่างหนักหน่วงก่อนจะเลื่อนตำแหน่งมานัวเนียที่ต้นคอระหงขบเม้มจนเกิดรอยแดง
“พี่จีโน่ แคนดี้เจ็บนะ”
“ปากดีเหมือนเมื่อกี้อีกสิ เธอจะได้เจ็บมากกว่านี้”
พูดจบพี่จีโน่ก็ใช้มือล้วงไปด้านหลังของฉันเพื่อรูดซิปชุดเดรสของฉันลงก่อนจะดึงสายเดี่ยวทั้งสองข้างลงจนถึงเอว เหลือเพียงบราปีกนกชิ้นเดียวที่ปกปิดร่างกายส่วนบนของฉันอยู่
“ปากดีอย่างเธอสมควรโดนลงโทษบนโซฟา ไม่ใช่บนเตียงนิ่มๆ”