ฮูหยินของแม่ทัพจี (เล่ม2จบ)

กำปั้นของเหย้าหลีทุบลงบนอกของเขาซ้อนๆ กัน ต้วนชางหัวเราะหน้าระรื่น เขาใช้มือเดียวกุมสองมือของนางแล้วยื่นหน้าเข้าไปจูบ
หญิงสาวนั่งนิ่งยอมให้เขาทำตามอำเภอใจอยู่พักหนึ่ง
“ใจคอเจ้าคิดจะฆ่าสามีตั้งแต่ยังไม่แต่งงานเลยหรือ?”
หญิงสาวทำท่ากระฟัดกระเฟียด “ท่านมันคนชั่วช้า เมื่อคืนมอมเหล้าข้าแล้วยัง...ยังทำลายความบริสุทธิ์ของข้าอีก”
เขาปล่อยมือนางแล้วรั้งเอวให้หญิงสาวขยับเข้าไปในอ้อมกอด “เราสองคนกำลังจะแต่งงานกันในอีกไม่กี่วันแล้ว เมื่อคืนเจ้ากับข้าใจตรงกันต่างหาก หรือว่าเจ้าสารภาพแล้วจะไม่ยอมรับ?”
เหย้าหลีเขินอายจนต้องซบหน้ากับอกของต้วนชาง พลันนางก็คิดขึ้นได้ “ท่านใช้สุราเปิดใจกับข้า คิดจะล้วงความลับของข้ากับฮูหยินน้อยนี่?”
ต้วนชางหัวเราะเสียงดังออกมา “เจ้าก็เคยล้วงความลับจากข้าเช่นกัน พวกเราถือว่าหายกันแล้ว”
“หายได้อย่างไร? ข้าแค่ล้วงความลับ ไม่ได้ล่วงเกินท่านเสียหน่อย”
“เสี่ยวหลี หากเจ้าคิดว่าเสียเปรียบ ถ้าอย่างนั้นวันนี้ข้ายอมให้เจ้าปู้ยี่ปู้ยำดีหรือไม่? จะกี่ครั้งก็ได้ หรือว่าเจ้าจะทำทั้งคืนข้าก็ยินยอม”
“คนบ้า! ผู้ใดจะอยากย่ำยีท่านกัน?” หญิงสาวหน้าร้อนผ่าวขึ้นอีกครา
“เจ้านั่นล่ะ เมื่อคืนยังยั่วข้าอยู่เลย หากเจ้าไม่ยั่ว มีหรือข้าจะลงมือเช่นนี้ ข้าจำได้นะ เมื่อคืนเจ้าร้องว่า....”
ต้วนชางยังพูดไม่จบ เหย้าหลีก็รีบยกมือขึ้นปิดปากของเขาไว้
“จะพูดออกมาทำไมเล่า?”
ชายหนุ่มยกมือขึ้นกุมมือนางที่ปิดปากเขา สบตาด้วยสายตาหวานซึ้งก่อนจะดึงมือของนางออกแล้วจูบบนหลังมือนุ่มนิ่ม
*************
ไม่เพียงแต่ฟินกับคู่เอกนะคะ...เรื่องนี้คู่รองก็ฟินค่ะ