น้ำตาอัคคี

คนเลวผิดเหรอที่อยากจะถนอมใครสักคน ไม่อยากที่จะให้ใครมาทำร้าย ไม่ยอมให้ใครเข้ามาใกล้ และไม่สนว่าจะต้องทำอะไรเพื่อให้ได้ครองหัวใจเธอ เขาตั้งใจและสาบานเอาไว้แล้วว่าไม่ว่าจะชาตินี้ ชาติหน้า หรือชาติไหนๆ คนที่ได้ครองหัวใจเธอจะต้องมีแต่เขาเท่านั้น แต่ถ้าเกิดในสายตาของเธอ เขาคือ ‘คนเลว’ แล้วเขาจะทำอย่างไรให้เธอหันมามอง หันมารัก อย่างที่ใจหวัง

**********************************************************

“พี่อัคจะคิดอย่างนั้นก็ได้ค่ะ ถือว่าชานอกใจพี่อัคไปมีคนอื่น ไปรักคนอื่นที่ไม่ใช่พี่อัค ลืมชาไปนะคะ ลืมผู้หญิงที่ไม่ดีคนนี้ไปเสีย” ธิชาฝืนพูดตอบออกไป แม้ว่าจะซ่อนน้ำตาและความสะเทือนใจเอาไว้ภายในเงียบๆ เขาดูไม่ออกอย่างนั้นเหรอว่าเธอรักเขา ทำไมเขาถึงได้คลางแคลงใจกับความรู้สึกที่เธอมีต่อเขาได้ แต่ความรักระหว่างเธอกับเขามันมาถึงทางตัน ถ้าเธอถ่วงเขาเอาไว้ รั้งเขาไว้อีกก็จะมีแต่เจ็บกับเจ็บ

อัคคีอึ้งกับคำตอบของธิชา เขาคว้าตัวของหญิงสาวเข้ามา ระดมทั้งกอดและจูบอย่างไม่ยั้ง ทั้งหมดที่เกิดขึ้นเต็มไปด้วยความเร่าร้อน ไม่อ่อนหวานแต่อย่างใด

“พอเถอะค่ะ อย่ามาทำแบบนี้กับชา” ธิชาผลักอกของอัคคีออก เธอไม่ได้ผลักไสเพราะรังเกียจ แต่เป็นการเตือนสติเขาไม่ให้ทำอะไรที่คนอื่นจะมาเห็น และเอามาโจมตีทำให้เขาเสียชื่อเสียงได้ นอกไปจากนั้นธิชารู้ดีว่าถ้าเธอไม่ทำอะไรสักอย่าง ใจของเธอจะอ่อนลงเรื่อยๆ เมื่ออยู่ในอ้อมกอดของเขา และแน่นอนว่าไม่มีทางที่เธอจะเดินจากเขาออกมาได้อย่างที่ตั้งใจเอาไว้

“ชาเป็นของพี่! ไม่มีทางที่จะเป็นของใคร ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พี่ก็จะไม่ให้ชาไปจากพี่!” อัคคีตกใจตัวเองเหมือนกันกับสิ่งที่เขาทำลงไป เพราะตลอดระยะเวลาที่รู้จักกันมา เขาไม่เคยทำอะไรเช่นนี้กับธิชาเลย ที่ผ่านมาคือให้เกียรติเสมอ แต่สิ่งที่กำลังเกิดขึ้นกับเขาในเวลานี้ทำให้เขาควบคุมสติอารมณ์เอาไว้ไม่อยู่ ไม่สามารถเย็นได้