คนไม่มีสิทธิ์รัก

เพราะวันนี้ไม่ใช่เมื่อวาน จึงไม่แปลกที่ทุกอย่างมันจะไม่เหมือนเดิมอีก....
การแต่งงานที่เกิดจากความสัมพันธ์ลับ ๆ จนทำให้ "พลาดท้อง" ปราศจากความรักของหัวใจเข้ามาเกี่ยวข้อง ปัทกรณ์ยังมีความตั้งใจเดิม เอาลูกแต่ไม่เอาแม่!! แต่เขาหารู้ไม่ว่าลักขณาก็เลือกลูกแต่ไม่เอาพ่อได้เหมือนกัน!! แล้วชีวิตคู่จะลงเอยแบบไหน? ความสุขของพวกเขาจะเป็นอย่างไร โปรดติดตาม....
°°°°°
***ตัวอย่างบางช่วงบางตอน***

"ฉันอึดอัดเป็นบ้า บอกให้จัดงานเล็กนิดเดียว นี่ยังมีพิธีรดน้ำสังข์อวยพรบ่าวสาวบนเวทีอีก มันเล็กตรงไหนนะพ่อกับแม่ฉัน" เสียงทุ้มไม่วายบ่นให้หลังจากเก็บกดมานานหลายชั่วโมงแล้ว
"แต่มันก็ผ่านมาได้นี่คะ จะบ่นอีกทำไมนะ"
"ก็ฉันไม่ได้อยากจะแต่งงาน ฉันจะยืนยิ้มปั้นหน้ามีความสุขอย่างเธอได้ลงคอหรือยังไงล่ะ"
"คุณไม่ต้องย้ำหรอกค่ะฉันท่องจำจนขึ้นใจแล้ว ฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ จะลงไปคุยกับเพื่อนแล้วพี่ชายคุณซะหน่อย"
"เธอคงผิดหวังสินะ ที่ฉันกับสามีเพื่อนของเธอต่างกันราวฟ้ากับเหวเช่นนี้ ฉันไม่ใช่ตาปุณณ์หรอกนะ นิสัยฉันก็เลยไม่ได้ดีแบบมัน เธอคงต้องทำใจหน่อยล่ะที่ได้ผัวอย่างฉันไปครอบครอง"
"ฉันก็ไม่ได้คาดหวังอะไรกับคุณ หรือคาดหวังอะไรกับชีวิตแต่งงานทั้งนั้นแหละค่ะ ฉันรู้ดีว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้มันไม่ใช่ความต้องการของเราสองคนอยู่แล้ว"
"หึหึ แต่ดูครอบครัวของเธอจะมีความสุขมากเลยนะลักขณา พ่อแม่ฉันให้ค่าสินสอดตั้งสามล้านยิ้มหน้าบานอย่างกับไม่เคยได้ไม่เคยมีมาก่อน น่าสมเพชยิ่งนัก"
°°°°"
"เธอไม่ใช่เมียที่ฉันอยากจะมีนะลักขณา ฉันมาคิดดูแล้ว ถ้าถึงวันที่เด็กคลอดออกมา ฉันกับเธอควรจะต่างคนต่างอยู่ เอาลูกไว้กับฉันแล้วเธอก็ไปมีชีวิตในแบบที่เธออยากจะมี" ลักขณารู้สึกอึ้งกับคำพูดของเขาอยู่มาก ทำไมเขาไม่ถามความประสงค์ของเธอบ้างล่ะว่าอยากจะทิ้งลูกเอาไว้ที่นี่หรืออยากจะเป็นคนเลี้ยงดูลูกด้วยตัวเอง แต่ไม่เป็นไรถ้ามันจะมีวันนั้นขึ้นมาอย่างไม่อาจเลี่ยงได้ เธอจะไม่ยอมให้เขาต้องพรากลูกไปจากอกแน่ ถ้าหากว่าต้องเลือกตัดใครสักคนออกจากชีวิต เธอจะตัดเขาอย่างไม่ต้องคิดให้ปวดหัวเลย...
------
"หรือแท้จริงแล้วเด็กในท้องเธอมันไม่ใช่ลูกฉันตั้งแต่แรกกันแน่ เธอไปนอนเอากับคนอื่นมาแล้วมาสวมรอยให้ฉันต้องรับผิดชอบงั้นสิลักขณา!"
"ถ้าคุณจะคิดแบบนั้น ฉันก็ไม่ปฏิเสธค่ะ เด็กคนนี้มันไม่ใช่ลูกของคุณ ใช่ค่ะฉันโกหกผู้ชายโง่ ๆ ที่คิดว่าฉันนอนกับคุณแค่คนเดียว"
"เธอกล้ามากลักขณา! เธอเห็นฉันโง่ขนาดนั้นเลยสินะ 3ล้านที่ครอบครัวฉันเสียไป ฉันถือว่าทำทานให้สัมภเวสีผีที่มันหิวเงินก็แล้วกัน จะไปไหนก็ไปแล้วอย่ากลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก!" สายตาคมจับจ้องมองด้วยความโกรธแค้น บีบข้อมือของหญิงสาวแน่นจนลืมตัว
"โอ้ย เจ็บนะคุณปัท!"
"เจ็บแค่นี้ มันไม่ตายหรอกอย่าสำออย!" สายตาของคนทั้งคู่จ้องมองฟาดฟันอย่างไม่มีใครคิดจะยอมใคร หญิงสาวมองเขาอย่างรู้สึกผิดหวัง ส่วนปัทกรณ์จ้องมองอย่างรู้สึกเกลียดชังนัก
"ฉันจะรีบเก็บกระเป๋าออกจากบ้านของคุณ จะไม่อยู่ที่นี่ให้เป็นสิ่งรำคาญใจกับชีวิตคุณอีกต่อไป"
"ดี! ฉันก็ไม่ได้อยากมีผู้หญิงอย่างเธอมาอยู่ร่วมบ้านให้เป็นเสนียดนักหรอกนะ เก็บของเอาไปให้หมดอย่าให้มันเหลือแม้แต่เศษซากเชียวนะ ถ้าเธอเก็บไปไม่หมดฉันจะเผาทิ้งด้วยมือของฉันเอง!!!!"


°°°°°°
โปรดอ่านตัวอย่าง8ตอนก่อนตัดสินใจกดซื้อนะคะ ขอบคุณทุกแรงซัพพอร์ตที่มอบให้ ญ.หญิงเสมอมา
จบสุขนิยมค่ะ สุขใจ ใจบางอ่านได้อย่างแน่นอนค่ะ