หมอฟันของนายหัวเธียราพณ์ : เรื่องสั้น

"นายหัว"
"กลับด้วยกันเถอะครับ พายุเข้าอีกนานกว่าฝนจะหยุด หรือคืนนี้อาจจะยังไม่หยุด"น้ำเสียงทุ้มเข้ม หากฟังแค่เสียงไม่เห็นหน้า ก็ไม่ทำให้ฉันรู้สึกกลัวเท่าไหร่แต่...ปล่อยผ่านเรื่องรูปลักษณ์ไปก็แล้วกัน
พายุเข้าเรื่องที่เขาบอกคงจะเป็นจริง เพราะฝนไม่มีท่าทีว่าจะหยุดสักนิด
"ก็ได้ค่ะ"
สายฝนโปรยรุนแรงขึ้น มีลมพัดน่ากลัว
"ผมมีร่มคันเดียว เราคงต้องเบียดกันไปนะครับ"
"เอ่อ ได้ค่ะ"ฉันไม่มั่นใจในคำตอบของตัวเองเลยสักนิด แต่หากปฏิเสธไปก็มีแต่จะทำให้ลำบาก แต่การอยู่ใกล้กันในร่มคันเดียว ก็ดูจะเป็นเรื่องไม่ปกติสักเท่าไหร่ แต่ในเมื่อเลือกไม่ได้ก็ได้แต่ทำใจให้สบายก็พอ
"ขออนุญาตนะครับ"แขนคนข้างกายภายใต้ร่มคันเดียวกันคล้ายจะโอบกอดฉันไว้ แต่ก็ไม่ได้สัมผัสเนื้อตัวฉันเลยสักนิด เขาเพียงประคองไว้ระวังไม่ให้ฉันโดนฝน
การกระทำแสนสุภาพแม้จะอยู่ในบริเวณคับแคบ ทำให้ฉันรู้สึกดีกับเขาขึ้นมาไม่น้อย

คำเตือน : นิยายเรื่องนี้หวานมากเหมาะสำหรับผู้อ่านที่ต้องการฉีดน้ำเชื่อมเข้าเส้นเลือด