แลเรือนรักหงส์เจ้าเอย

งามดังวาดดังแต่งแหล่งเลขา ช่างงามตานักหนามิมีขนาด จมูกนิดปากหน่อย แก้มสีชาด หาได้ขาดลาดไหล่ไล้งามมน...


''คนทโมนอย่างเอ็ง คงจะมิมีหญิงใดจะเอาไปเป็นผัว''
''นี่! อย่ามาดูถูกกันนะ!''
''หรือไม่... แท้จริงแล้วเอ็งนั้นหาได้พึงใจในหญิงงาม หากแต่กลับพิษวาสบุรุษอย่างข้า หึ''
''นี่...ใครบอกคุณมิทราบ! วะว่าผมพิศวาสคุณน่ะ มั่ว!''
''หึ ถึงไม่มีใครบอก แต่ก็ชัดเเจ้งแล้วว่า ใครกันที่มันแอบดูข้าผลัดเสื้อผ้า ช่างบัดสีนัก''
อ๊ากกกกกกกกกกกกก ความแตกซะแล้ว!!