เอื้อมรักสุดปลายใจ

มาเทียส นายแบบหนุ่มเจ้าของรูปร่างและนัยน์ตาชวนฝันกำลังสับสนอย่างหนัก เมื่อจู่ๆ เพื่อนสนิทสมัยเด็กของเขาก็มีหนุ่มหล่อมาติดพัน! แต่ที่น่าเจ็บใจที่สุด คือไม่ว่าเขาจะ ‘ขอร้อง’ หรือ ‘ข่มขู่’ เพียงใด ลินด์เซก็ยังไม่ยอมตัดขาดจากผู้ชายคนนั้นเสียที มิหนำซ้ำยังตะโกนใส่หน้าเขาให้ต้องอับอายอีกด้วย ว่าเขาน่ะมันเป็น ‘คนนอก’ ที่ ‘ไม่มีสิทธิ์’ มายุ่งกับเรื่องของเธอ ในเมื่อดื้อนักเขาก็จะกำราบเสียให้เข็ด ถ้าเธอไม่คลานลงจาก ‘เตียง’ อย่ามาเรียกเขาว่ามาเทียส!
ลินด์เซ ต้องปวดหัวอย่างหนัก เมื่อจู่ๆ เพื่อนสมัยเด็กที่ร้อยวันพันปีไม่เคยคิดจะใส่ใจกันก็เกิดเปลี่ยนไปเป็นคนละคน นอกจากจะคอยตามเฝ้าคอยรับส่งไม่ห่างแล้ว คนบ้าอำนาจยังออกคำสั่งให้เธอเลิกยุ่งกับผู้ชายทุกคนที่เข้ามาให้ความสนใจอีกด้วย! ซึ่งแน่นอนว่าต่อให้เขาอาละวาดจนบ้านพัง เธอก็ไม่คิดจะทำตามคำสั่งของเขาอย่างเด็ดขาด!

“ฉันบอกเธอแล้วไม่ใช่รึไงว่าให้เลิกยุ่งกับอีธานซะ!”
“มันเรื่องของฉัน มาเทียสไม่มีสิทธิ์มายุ่ง”
“ฉันมีสิทธิ์! เพราะฉะนั้นลินด์เซต้องเลิกยุ่งกับมันซะ!”
ร่างสูงตะคอกกลับด้วยอารมณ์ครุกรุ่นไม่แพ้กัน เขากระชากร่างเล็กเข้ามาเขย่าจนสั่นคลอนไปหมด ยิ่งได้ยินเธอพูดถึง อีธาน แมคควอรี มากเท่าไหร่...มันก็ยิ่งทำให้เขาไม่พอใจมากขึ้นเท่านั้น
“ฉันเจ็บนะ! เลิกยุ่งกับฉันเสียที ฉันจะคุยอะไรกับใครมันก็เรื่องของฉัน เรื่องของมาเทียสกับคุณเกรซ ฉันยังไม่เคยไปยุ่งเลย”
เธอบอกและเชิดใบหน้าหวานขึ้นเล็กน้อย ร้อนผ่าวที่หัวตาเหมือนจะร้องไห้ พยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลรินออกมาอย่างสุดความสามารถ
“จำไว้นะ...มาเทียสไม่ใช่แฟนที่จะห้ามฉันไปคุยกับผู้ชายคนนู้นคนนี้ได้” บอกเสียงเรียบชัดถ้อยชัดคำ ยิ่งตอกย้ำว่าเขาไม่ใช่แฟนของเธอมากเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งตอกย้ำตัวเองไปด้วยว่าเธอเองก็ไม่มีสิทธิ์ในตัวของเขาเช่นกัน...
แต่ก่อนที่เท้าเรียวจะก้าวไปถึงห้องนอน เสียงทุ้มที่ตะโกนมาจากด้านหลังก็ทำให้เธอชะงัก...
“งั้นเธอก็มาเป็นแฟนฉันเลยไหมล่ะ!”