พรากเพื่อน

ไม่อยากเป็นแล้วเพื่อน อยากเป็นคนนอนข้างๆ แทนได้ไหม

เมื่อยัยเพื่อนซี้สุดติสต์บอกให้เขาสอนรักเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการเขียนนิยายแนวหวามใจ

ยัยตัวร้ายก็พรากความเป็นเพื่อนระหว่างกันไปแล้วถาวร

“อะไรนะไอ้ยิ้ม...แก...เมื่อกี้นี้แกพูดว่า...”

“ก็บอกว่าให้สอนรักให้หน่อย”

แก้มของอรสรวงแดงก่ำเลยล่ะหนนี้ แล้วเธอก็ค่อยๆ เคลื่อนเข้าไปใกล้เขา ที่ยังคงนั่งตัวแข็งทื่อ มองเธออย่างตกตะลึง

“ไอ้ยิ้ม! มันไม่ใช่เรื่องตลกนะ ที่มาชวนผู้ชาย..ให้สอนอะไรแบบนี้ให้อะ”

“เอ่อ...”

เธอคลานไปจนถึงหน้าเขาแล้วตอนนี้ แล้วนั่งมองจ้องเขา หน้าของเธอแดงก่ำ แต่เธอไม่ยอมหลบตาเขา

ต้นสิทธิ์ยังคงนั่งตัวแข็งแบบนั้น

จนเมื่ออรสรวงยื่นหน้าเข้าไปใกล้เขา มองจ้องตาเขา ต้นสิทธิ์คล้ายกำลังถูกสายตานั่นสะกด ตาของเธอสวยมาก ยิ่งมองใกล้ๆ แบบนี้

ระยะที่ไม่เคยได้ใกล้ขนาดนี้มาก่อน

อรสรวงเม้มปากนิดๆ ก่อนจะโน้มหน้าแตะปากเขาเบาๆ

“ฉันจูบไม่เป็น...ทำเป็นแต่แบบนี้ สอนหน่อยสิว่าจูบแบบไหนมันถึงจะถูกต้อง มันให้ความรู้สึกแบบไหน”

“ยิ้ม...”

“นะ...”

เธอแตะปากมาอีกหนบนปากของเขา หนนี้ต้นสิทธิ์ไม่ได้ตัวแข็งอีกแล้ว

สัญชาตญาณความเป็นชาย ทำให้เขากอดเธอและสอนให้เธอรู้จักจูบแบบพิศวาส...

ริมฝีปากนั้นบดเบียดให้ปากของเธอคลี่แย้มออก อรสรวงเปิดปากให้เขาอย่างเต็มใจ ร่างกายร้อนวูบวาบไปหมดกับจูบนั้น...

เขาแทรกลิ้นเข้ามาในปากของเธอและดื่มด่ำเธอ

อื้อ...

เคยอ่านเจอในฉากโรมานซ์ว่าโดนจูบเหมือนจะโดนกลืนกิน เธอกำลังรู้สึกแบบนี้จริงๆ

ปฏิกิริยาทางร่างกาย มันเป็นแบบนี้เองหรือ ร้อนวาบวูบ ซู่ซ่าอุ่นซ่านไปจนถึง...บางส่วนแม้จะยังไม่ถูกแตะต้อง อาจจะเพราะมีแอลกอฮอล์ในเลือดมันยิ่งปลุกเร้าง่าย...ร่างกายของเพื่อนอุ่น...แน่น...ไปด้วยมัดกล้าม ในอ้อมแขนนี้ทำให้เธอรู้สึกดี

“ยิ้ม...เอ่อ...”

เขาถอนจูบ มองหน้าเธอด้วยนัยน์ตาเร่าร้อน ขณะที่อรสรวงตาหรี่ปรือ เธอชอบ...นะสำหรับจูบ...อาจจะเพราะจูบกับเขาด้วยไหม

ผู้ชายที่เธอคุ้นเคย

ผู้ชายที่เธอเปิดใจให้ความรู้สึกดีๆ มานาน

เขาจูบได้ดี...

อย่างอื่นล่ะ...

เขาจะต้องทำมันได้ดีแน่ๆ

“ไปที่เตียงกัน”

อรสรวงลุกขึ้นแล้วดึงมือของต้นสิทธิ์ให้ตามเธอไปที่ห้องที่เธอพักอยู่

ยิ้ม...

มันถอยไม่ได้แล้วนะโว้ย!