ดวงใจรักคุณหมอ

ปรวีย์ลอบมองเจ้าสาวหมาดๆ ของตัวเอง ใบหน้าอ่อนวัยของเธอช่างทำให้เขาดูเหมือนผู้ปกครองมากกว่าสามีเสียอีก และจะมีผู้ชายสักกี่คนกันที่ใช้เวลาในคืนเข้าหอคืนแรกมานั่งทำการบ้านให้ภรรยาแบบนี้
....................................................................

“ถ้าพี่หนึ่งขอย้ายไปประจำภาคใต้จริงๆ เราเลิกกันเลยดีกว่านะคะ พี่หนึ่งก็รู้ว่ายังไงนิศาก็ไม่ยอมย้ายตามลงไปด้วยเด็ดขาดแล้วถ้าเราต้องแยกกันไกลเสียขนาดนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับการเลิกกันอยู่ดี ถ้าพี่หนึ่งย้ายไปจริงๆ เราเลิกกันเถอะค่ะ”

“พี่ขอโทษครับ ถ้านิศาตัดสินใจแล้วพี่ก็เคารพการตัดสินใจของนิศา”

ชนิศานักศึกษาแพทย์ปีสุดท้ายถึงกับหน้าชาเมื่อปรวีย์คนรักของเธอกล่าวคำขอโทษสั้นๆ แล้วหันหลังเดินจากไปอย่างเงียบๆ โดยไม่แม้แต่จะหันกลับมามองใบหน้าสวยของเธอที่ค่อยๆ มีน้ำตาเม็ดใสไหลอาบแก้ม แต่สำหรับปรวีย์กลับคิดว่านี่คือสิ่งที่ถูกต้องแล้ว ไม่ใช่ว่าหญิงสาวคนที่เขาเพิ่งหันหลังเดินจากมาจะไม่ดีแต่ในทางตรงกันข้าม เธอดีเสียจนเขาต้องรู้สึกผิดด้วยซ้ำไป ในตอนที่ตัดสินใจคบกับเธอเพราะคิดเพียงว่าเขาอาจสั่งหัวใจของตัวเองให้รักผู้หญิงดีๆ สักคนหนึ่งได้ไม่ยาก แต่ทุกอย่างก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คาดหวังไว้เพราะไม่ว่าจะพยายามเท่าไรเขาก็ไม่อาจบังคับหัวใจตัวเองได้สักที ในวันนี้คงทำได้แค่เพียงกล่าวคำขอโทษออกมาจากใจและคิดอวยพรให้หญิงสาวคนนี้เจอคนดีๆ คนที่พร้อมจะรักเธอด้วยหัวใจต่างจากเขา