หวนใจ(ไร้)รัก

คำโปรย

ลูกปัดกับมายด์เคยคบหากันสมัยเรียนมหาวิทยาลัย แต่ลูกปัดโดนแม่สั่งให้เลิกกับมายด์ เพราะไม่ชอบให้เธอคบหากับคนเพศเดียวกัน พร้อมทั้งกรอกความเชื่อให้กับลูกสาว จนลูกปัดต้องไปบอกเลิกมายด์ในที่สุด
สองปีกว่าต่อมา มายด์ก็พบว่า ลูกปัดได้มาทำงานที่บริษัทเดียวกันกับเธอ โดยที่เธอเป็นหัวหน้าของลูกปัด ความรู้สึกในอดีตจึงได้ย้อนกลับมาอีกครั้ง แม้ว่ามายด์จะสัญญากับตัวเองแล้ว ว่าจะไม่ขอหวนใจกลับไปรักลูกปัดอีก
แต่เรื่องความรัก ใครกันที่สามารถขวางทางได้ ยิ่งเป็นรักแรก รักสุดใจ มายด์จึงต้องยอมแพ้ให้กับความรักอีกครั้ง...
สุดท้ายแล้ว มายด์กับลูกปัด จะสมหวังหรือไม่ โปรดติดตามได้ในเล่มนี้ค่ะ

พินธารา


“ปัด เราจะไปทำงานที่สาขาญี่ปุ่นแล้วนะ”
“มะ มายด์”
“แต่ไม่เป็นไรหรอก เทียน่าจะเป็นหัวหน้าคนต่อไป เทียร์ก็ใจดี เราจะฝากมายด์กับเทียร์ ปัดอย่ากังวลเลยนะ”
มายด์ทำท่าจะออกไป ลูกปัดใจหาย รีบร้องเรียกเสียงค่อนข้างดัง
“มายด์ หยุดก่อน ปัดยังไม่อนุญาตให้มายด์ไปเลยนะ”
ขาคู่นั้นหยุดชะงัก หันกลับมาราวจะเคลือบแคลงใจ
“หมายความว่าไงเหรอปัด ?”
ลูกปัดน้ำตาไหล รีบเดินมาโผกอด ซึ่งแน่นอนว่ามายด์ต้องกอดรับอยู่แล้ว แล้วยังลูบผมปลอบใจอีกด้วย
“อย่าไปเลยนะ อย่าไปเลย”
“ปัด...หมายความว่าไง ?”
“ปัดรักมายด์นะ ได้โปรดอย่าทิ้งปัด เหมือนที่ปัดทิ้งมายด์ ฮือๆๆ”
หัวใจของมายด์ค่อยๆ เพิ่มระดับการเต้น ตาคู่นั้นที่กำลังมองมา เว้าวอน เกินคาดในความคิดของเธอ ดวงตาสั่นระริก มายด์ทนไม่ไหวอีกแล้ว จึงตัดสินใจก้มลงจูบปากแดงของลูกปัด ซึ่งปัดก็หลับตารออยู่ พร้อมกับโอบคอเอาไว้ มือลูบเบาๆ