มิลืมเลือนรัก

ครั้งก่อนเพราะมิอาจปล่อยวางจากรักทำให้นางพลั้งเผลอทำร้ายคู่หมั้นของเขา จนทำให้บุรุษที่ตนรักเกลียดชังน้ำหน้าราวกับว่ามิเคยรักใคร่กันมาก่อน หวนคืนครานี้นางจะลืมเลือนทุกสิ่ง...ไม่เว้นกระทั่งเขา
“เหม่ยเหริน เจ้าจำได้รึไม่เรือนหลังนี้ข้าสร้างไว้ให้เจ้า” น้ำเสียงที่เขาเอื้อนเอ่ยออกมาฟุ้งเจือด้วยความดีใจเสียเต็มประดา พลันทำให้นางหวนคิดถึงอดีตเมื่อชาติก่อนขึ้นมาเสียดื้อ ๆ
“ไม่ ข้าจำไม่ได้” แม้ปากจะเอ่ยเช่นนั้นทว่าในใจกลับจดจำทุกสิ่งอย่างชัดแจ้ง เหตุใดนางจะจำไม่ได้เล่าในเมื่อบุรุษคนที่เผาเรือนหลังนี้ด้วยน้ำมือตัวเองก็คือตัวเขาเอง
“รอให้ตำแหน่งของข้ามั่นคงเสียก่อน เมื่อถึงตอนนั้นข้าจะมาสู่ขอเจ้าเป็นฮูหยิน”
“ข้าว่าพวกเราจบความสัมพันธ์ลงแค่นี้เถิด”
“ข้าทำอันใดผิดไปงั้นหรือ”
“ท่านไม่ผิด คนที่ผิดคือข้าเอง” นางเอ่ยทิ้งท้าย ในใจยึดมั่นกับตัวเองว่าจะไม่กลับไปเป็นสตรีโง่งมที่มัวเมาหลงอยู่ในห้วงแห่งความรักอีกแล้ว เพราะผลสุดท้ายสิ่งตอบแทนที่ได้กลับคืนมามีเพียงความเกลียดชังและหมางเมินจากเขาเท่านั้น

***IOS ซิ้อผ่านเว็บไซต์หรือซาฟารีจะได้ราคาถูกกว่าค่ะ