มังกรน้อยสื่อรัก

อวิ๋นอี้หลันหาเลี่ยงชีพและเลี้ยงดูแม่ผู้แก่ชราด้วยการเก็บผักป่าขาย
วันหนึ่งนางได้เจอเด็กน้อยผู้หิวโหยไร้ที่พึ่งพิงก็สงสาร
จึงพาเด็กคนนั้นกลับบ้าน รับเลี้ยงดูเป็นบุตรบุญธรรม
หลงอวี้เป็นเด็กร่าเริง ช่างจ้อช่างเจรจา นางคือดาวนำโชคของอวิ่นอี้หลันกับแม่
เด็กน้อยมีประสาทสัมผัสที่ไวกว่าคนปกติหลายเท่า ช่วยแม่บุญธรรมกับชาวบ้านหาของป่าได้มากมาย
เป็นที่รักและเอ็นดูของคนในหมู่บ้าน แต่แล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น
เมื่อเด็กน้อยผู้มากับฝนค่อย ๆ มีร่างกายที่ผิดแปลกไป ชาวบ้านพบเห็นก็พากันแตกตื่น
หาว่าอวิ๋นอีหลันเลี้ยงปีศาจเอาไว้ มิหนำซ้ำยังถูกกล่าวหาว่าฆ่าแม่บังเกิดเกล้า
นางกับลูกบุญธรรมจึงถูกขับไล่อย่างเอาเป็นเอาตาย

เรื่องนี้จะเรียกว่าเป็นการผจญภัยของเด็กน้อยที่ค่อย ๆ แสดงพัฒนาการที่ซ่อนเร้น
หลงอวี้แท้ที่จริงคือลูกสาวของราชามังกร ที่ถูกพามาปล่อยทิ้งยังเมืองมนุษย์
ขณะที่สองแม่ลูกกำลังไร้ทางออกนั่นเอง หลงเจี่ยวหัวก็ปรากฏตัวขี้น

"ท่านพ่อ! ท่านพ่อมารับข้าแล้ว"
"อวี้เอ๋อ มาหาพ่อสิ"
"ท่านพ่อ" ด้วยความดีใจ เด็กน้อยจึงวิ่งปรี่เข้าไปสวมกอดผู้ที่นางเรียกว่าพ่อในทันที
"ไม่คิดว่าจะเป็นมนุษย์ชั้นต่ำอย่างเจ้าที่ลักพาตัวลูกข้ามา" เขาพูดพลางมองมาที่อวิ๋นอี้หลันอย่างอาฆาต
"ข้าน่ะหรือลักพาตัวนาง หากอวี้เอ๋อเป็นลูกของท่านจริง ไยถึงได้ปล่อยให้นางตกระกำลำบากอยู่ตั้งหลายปี ท่านเป็นพ่อประสาอะไรกัน"
"ข้า…" มังกรหนุ่มเถียงไม่ออก ไม่ใช่ว่าเขาไม่ออกตามหา มังกรกับมนุษย์นั้นขาดกันมานานนับพันปีแล้วและแยกตัวอยู่อย่างสันโดษในทะเลสาปกั้วฉางซึ่งเป็นทะเลสาปลี้ลับทางตะวันตก เขาจึงนึกไม่ถึงว่าหลงอวี้จะหลงมาอยู่ในดินแดนมนุษย์ได้ต่างหาก
"ท่านพ่อเจ้าคะ นี่ท่านแม่อวิ๋นอี้หลันเจ้าค่ะ ส่วนนี่ท่านพ่อของข้านามว่าหลงเจี่ยวหัวเจ้าค่ะ"
"ท่านแม่?" บุรุษตรงหน้าหันมองอวิ๋นอี้หลันตั้งแต่หัวจรดเท้า "เจ้าถือดียังไงมาอ้างตัวเป็นแม่ของอวี้เอ๋อ ใครบงการอยู่เบื้องหลัง บอกข้ามา"


คำเตือนเรื่องนี้มีฉากความรุนแรง นองเลือด โปรดใช้วิจารณญาณ

ปล. ราคาขายบน Web / Android จะถูกกว่าซื้อใน Apple/ios ค่ะ