รักร้ายๆนายเย็นชา

"กฎของการอยู่ร่วมกันในการแต่งงานปลอมของนพ.ปฐพี วัฒนพิพัฒน์กุล และนางสาวพิมพ์รภัทร จุลการ ตลอดระยะเวลา 1 ปีต่อจากนี้
1. ห้ามนางสาวพิมพ์รภัทรเข้าห้องของนพ.ปฐพีหากไม่ได้รับอนุญาต
2. นพ.ปฐพีและนางสาวพิมพ์รภัทรไม่ต้องสวมแหวนเวลาไปทำงานหรือออกไปข้างนอก จะสวมแหวนก็ต่อเมื่ออยู่ต่อหน้าครอบครัวทั้งสองฝ่าย
3.ห้ามนางสาวพิมพ์รภัทรแตะเนื้อต้องตัวนพ.ปฐพีหากไม่ได้รับอนุญาติหรือเกิดเหตุจำเป็น"
4.หากออกไปข้างนอกห้ามบอกว่าตนแต่งงานแล้วเว้นแต่คนในครอบครัวและผู้ที่รู้หรือมีส่วนเกี่ยวข้องในการแต่งงานครั้งนี้
5.ให้คนในที่ทำงานรับรู้เพียงเพียงว่าอยู่ในสถานะแฟนเท่านั้น
6.ห้ามใครคนใดคนหนึ่งมีใจให้กัน หากอีกฝ่ายมีใจให้อีกฝ่ายสัญญาการแต่งงานถือว่าเป็นโมฆะและทั้งคู่ต้องยินยอมเลิกกันทันที ไม่ว่ากรณีใดก็ตามไม่มีข้อต่อรอง
ว่าไงเข้าใจที่ผมพูดใช่มั้ย" คนตัวโตพูด พร้อมเลิกคิ้วถามหญิงสาวตัวน้อยที่นั่งฟังเค้าอย่างเงียบๆ
" เดี๋ยวก่อนนะไอ้กฎที่หมอว่ามามันก็โอเคอยู่หรอกนะคะ แต่คือทำไมต้องห้ามฉันด้วยคะ หมอไม่คิดว่าจะเป็นหมอเองบ้างหรอที่อาจจะทำผิดกฏ" คนตัวเล็กถามโต้กลับชายตัวโต แหมไอ้เสาไฟฟ้ายักษ์ หลงตัวเองซะไม่ไหว คิดว่าฉันจะชอบนายรึไง อะไรๆก็ห้ามแต่นางสาวพิมพ์รภัทร หมั่นไส้ไม่ไหว
" เหอะ ผมเนี่ยนะไม่มีทางหรอก คุณไม่ใช่สเปคของผม" ชายหนุ่มตอบพร้อมมองเธอด้วยสายตาเย็นชา
" นี่อย่างกับฉันชอบคุณตายแหละ ฉันก็ไม่มีทางซะหรอกเพราะฉันไม่ชอบผู้ชายใจดำ ปากร้ายแบบหมอหรอกค่ะ ไม่ มี ทาง!!!" คนตัวเล็กตอบกลับ
" นี่เธอว่าใครปากร้าย ฮะ ผมแค่บอกไม่ใช่สปคเพราะผมไม่ชอบผู้หญิงตัวเตี้ยอย่างคุณหรอกนะ แถมยังเหมือนเด็กกระโปโลไม่รู้จักโตอย่างนี้ฝันไปเถอะ" ชายหนุ่มตอบกลับ
"ฉันเตี้ยแล้วทำไมฮะ ไอ้เสาไฟไฟฟ้า ไอ้ยักษ์ขี้เก็กเช๊อะ" คนตัวเล็กตอบกลับตอบกลับพร้อมกับสะบัดหน้าหนีเตรียมเดินเข้าห้องของตัวเอง ทำเอาคนตัวโตข้างหน้าอ้าปากค้าง กับสิ่งที่เค้าได้ยินก่อนจะดึงสติกลับมา
"เดี๋ยวจะไปไหน" คนตัวโตถาม
"จะนอน ไม่อยากคุยกับหมอแล้ว" คนตัวเล็กหันตัวกลับมาตอบก่อนจะหันกลับไปเพื่อเข้าห้องอีกครั้ง