ชอบถูคันฉ่องข้าไม่ว่า แต่ช่วยถูข้าบ้างได้หรือไม่? (เล่ม ๑)

ชิวไป่เหอกลัดกลุ้มกังวลอยู่เรื่องหนึ่ง
และเรื่องนั้นไม่เหมือนเจ้าสาวทั่วไป
หลังจากปฏิเสธการหมั้นหมายกับชายหนุ่มมาไม่รู้เท่าไร ในที่สุดบิดามารดาก็อ้อนวอนให้ออกเรือนกับคหบดีผู้มั่งคั่ง คืนวิวาห์นี้เป็นครั้งแรกที่ได้อยู่ใกล้ชิด แล้วก็พบว่าเจ้าบ่าวของนางหล่อเหลาคมคายมากทีเดียว ทั้งยังดูสุขุม อ่อนโยน เป็นสตรีนางอื่นคงตื่นเต้นดีใจ
แต่ไม่ใช่สำหรับชิวไป่เหอ
สำหรับนางแล้วนี่ไม่ต่างจากถูกตัดสินประหารชีวิต
ตั้งแต่ที่เสียงประตูถูกเปิดออกก็คล้ายเสียงพญามัจจุราช เจ้าบ่าวเพิ่งสรวลเสเฮฮากับเพื่อนฝูงเสร็จสรรพ กลิ่นสุรามาก่อนตัวเสียอีก ดวงตาคู่นั้นบอกชัดเจนว่ารู้สึกอย่างไร ร่างสูงใหญ่นั่งลงกับเตียงทำเอาร่างบอบบางที่นั่งอยู่ก่อนสะดุ้งเฮือก มือจิกกระโปรงแน่นเมื่อได้ยินเสียงทุ้มนุ่มนวล
“ไป่เหอ รอนานหรือไม่?”
“ไม่นานเจ้าค่ะ”
“เจ้าเดินทางมาไกล คงเหนื่อยมาก อย่ากังวลเลย ข้าจะช่วยถอด… ผ้าคลุมให้” มือแกร่งเปิดผ้าคลุมสีแดง ชมความงามที่ทำให้หลงรักตั้งแต่แรกเห็นและทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาเป็นภรรยา “งดงามเหลือเกิน เจ้าสาวของข้า ข้าสัญญาว่าจะดูแลเจ้าอย่างดี”
“ท่านพี่…”
“มีอะไรหรือ?”
“คือ… แบบว่า… ข้ามี… ความลับสำคัญที่จะบอกท่านเจ้าค่ะ” ชิวไป่เหอผวา แม้ไม่ได้รังเกียจเจ้าบ่าวแต่ไม่เสน่หาแต่อย่างใด เมื่อดวงใจมีผู้อื่นที่ไม่ใช่เขา และไม่สำคัญเลยว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาจะทำดีต่อนางมากเท่าไร เอาอกเอาใจหรือให้เกียรติเพียงใด
“ว่ามาเถิด”
“ข้าอยากถูคันฉ่อง ข้าไม่พึงใจในบุรุษเจ้าค่ะ”

เรื่องนี้เป็นแนว 1 สามี 2 ภรรยา โดยที่ภรรยาก็มีความสัมพันธ์กันเป็นหญิงรักหญิง พูดง่าย ๆ คือนางเอกเป็นไบ ได้ทั้งพระเอกและสาวที่ตัวเองแอบชอบ ทั้งสามคนแบ่งปันความรักอย่างทั่วถึง ไม่มีการนอกกายนอกใจ แต่เป็นความพอใจที่ทุกคนรักกัน อยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวใหญ่ ไม่มีเนื้อหาเหยียดเพศ เป็นเรื่องราวดี ๆ โลกสวย สนับสนุนการให้เกียรติกันครับ