ฉายาของเขาคือคิลเลอร์เเห่งรอยยิ้ม

ในมุมโลกมืดนี้ ไม่มีใครไม่รู้จักฉายาของคนผู้หนึ่ง ที่ขึ้นชื่อเลื่องลือถึงความอํามหิต"คิลเลอร์เเห่งรอยยิ้ม"

"ผมบอกพี่ไบรตันไปเเล้วนิครับ ว่าไม่เอา ผมไม่ชอบฉีดยานี้ มันเจ็บ…."เด็กน้อยเขากลับมาเเล้ว ไอ้เเววตาเย่อหยิ่งเมื่อกี้มันหายไปเเล้ว

"กูทําไปก็เพื่อตัวมึงเองเเหละ"เขาดีดหน้าผากมนกับนิสัยเด็กกลัวเจ็บ



"นาซิสซัส ถ้าได้อิรสะเเล้วมึงจะทําอะไรต่อ"จู่ๆ ไบรตันก็กล่าวถามไร้เหตุผลต้นต่อ

"ผมคงทําตามความฝันผมต่อ สอบตั๋วทนายให้ได้ครับ"เเววตาเเน่วเเน่ไม่สั่นคลอน เขาละนับถือเด็กหนุ่มข้างๆ เสียจริง ถึงจะมีคนมาขัดขว้างเส้นทางฝันเเต่ก็ไม่ยอมเเพ้ ถึงเเม้ทางข้างหน้า มันจะมืดจนไร้เเสงสาดส่องมาก็ตาม

"เอาให้ได้นะ กูรอดูอยู่"





"นาซิสซัส อย่าลืมใช้ชีวิตเผื่อกูด้วยนะ.…"