ที่รักของผมเป็นสาวกผู้คลั่งไคล้หมูปิ้ง

เรื่องราวความน่ารักปนตลกของ

"มาวิน" นักศึกษาปี 4 คณะบริหารธุรกิจ หนุ่มหล่อเท่สุดฮอต ชอบมีเรื่องชกต่อยเป็นว่าเล่น ผู้เกลียดหมูปิ้งเข้าไส้ด้วยสาเหตุบางอย่าง

"อั่งเปา" นักศึกษาปี 2 คณะนิเทศศาสตร์ หนุ่มน้อยหน้าหวานจอมแก่น ดีกรีดาวเด่นของคณะ ผู้คลั่งไคล้การกินหมูปิ้งเป็นชีวิตจิตใจ

*****

จะเป็นอย่างไรหากหนุ่มหล่อสุดฮอตประจำคณะบริหารที่มีเรื่องชกต่อยกับคู่อริมาตั้งแต่สมัยม.ปลาย ดันไปตกหลุมรักหนุ่มน้อยหน้าหวานจอมแก่นที่ตนเข้าไปช่วยชีวิตจากการถูกลูกหลง แถมหนุ่มน้อยคนนั้นยังคลั่งไคล้หมูปิ้งเป็นชีวิตจิตใจอีกด้วย

โดยที่ความสัมพันธ์ของทั้งสอง ดันมีหมูปิ้งเจ้าปัญหาเข้ามาเป็นตัวสานสัมพันธ์ในความรักวุ่น ๆ ของพวกเขา
แค่หมูปิ้งสำหรับคู่อื่นมันคงจะไม่มีปัญหาอะไร แต่สำหรับคู่นี้ หมูปิ้งถือว่าเป็นปัญหาหนักอกหนักใจในระดับหนึ่ง เพราะพี่มาวินหรือพระเอกของเรื่องดันไม่ชอบหมูปิ้งถึงขั้นที่เกลียดและไม่อยากเข้าใกล้แม้แต่นิดเดียวด้วยสาเหตุบางอย่าง แต่น้องอั่งเปาหรือนายเอกของเรื่องดันคลั่งไคล้การกินหมูปิ้งมากถึงมากที่สุดนี่สิ

*****

"จะตายกันอยู่แล้ว ยังจะห่วงกินอีก...ยัยบ๊องนี่"

"แล้วพวกนายจะมามีเรื่องกันแถวนี้ทำไมเล่า คนเขาอุตส่าห์ต่อแถวซื้อตั้งนาน ยังไม่ได้กินสักไม้เลยเนี่ย"

"ยังจะเถียงอีกยัยบ๊องนี่ คอยดูเถอะ ถ้ารอดจากตรงนี้ไปได้เมื่อไหร่ กูจะเผาร้านหมูปิ้งทิ้งซะ รำคาญตา!"

"อย่านะ...ถ้านายเผาจริง เราจะตามไปกระทืบนาย คอยดูเถอะ"

"ตัวเล็กเท่าลูกหมา จะมากระทืบคนที่มีเรื่องชกต่อยไม่เว้นวันแบบกูเนี่ยนะ"

"ไม่กลัวหรอกนะ...ต่อให้นายจะตัวโตเท่าควาย หรือตัวโตเท่ายักษ์ใจมารอะไรก็แล้วแต่ เราก็ไม่กลัว แต่ถ้านายกล้ามายุ่งกับร้านป้าติ๋มขายหมูปิ้งเมื่อไหร่ นายเจอดีแน่ กล้ามายุ่งกับของชอบเราอย่าหาว่าไม่เตือน"

"ปากเก่งเสียจริงตัวก็เท่านี้"

"เชอะ...เพราะพวกนายแท้ ๆ เลย เราเลยต้องวิ่งหนีมาด้วยเนี่ย ซวยชะมัด"

"ถ้ามึงไม่วิ่งตามกูมา มึงได้ถูกลูกหลงตายแน่ ดีไม่ดีตายไป อาจจะไม่ได้กินหรอกนะหมูปิ้งในถุงนั่นน่ะ"

"ชิ...เกลียดนายชะมัด"

"เกลียดเข้าไป กูอุตส่าห์ช่วยชีวิตมึงนะเนี่ย เกลียดไปเหอะ"

"เหอะ!