ลูกสาวยอดกตัญญู

"พี่ข่ายหลง พี่อย่าใจดำกับข้าเช่นนี้เลยเจ้าค่ะ สงสารข้าด้วยเถิด”เจินเจินเอ่ยอ้อนวอนพี่ชายของนาง
“หึ๋ย ใจดงใจดำอันใดกัน เจ้านั่นซิใจดำ ท่านพ่อนอนป่วยปางตายอยู่เช่นนี้
เจ้ายังมิคิดจะทดแทนบุญคุณกระนั้นรึนังน้องสารเลว ที่สำคัญข้ารับเงินของเขามาแล้วด้วย จำนวนเงินมากพอที่จะรักษาพยาบาลท่านพ่อ แล้วยังเหลือไว้ให้ท่านแม่เป็นค่าใช้จ่ายของครอบครัวได้อีกระยะหนึ่งจนกว่าท่านพ่อจะหายดี นั่นถึงจะเรียกว่าเจ้าได้ทดแทนบุญคุณท่านพ่อและท่านแม่ที่คลอดเจ้าออกมา”ตงข่ายหลงเอ่ยออกมาอย่างเห็นแก่ตัว
“พี่ข่ายหลง ฟังข้าสักนิดนึงเถิด ท่านจะให้ข้าทำงานเป็นวัวเป็นควายให้พวกท่านเรียกใช้อย่างไรก็ได้ ขอแต่เพียงอย่าขายข้าให้ข้าแต่งงานกับผู้อื่นเลยนะ ข้ากับพี่ไป๋ซินรักกัน ข้าอยากแต่งงานกับเขา”เจินเจินทางนั่งคุกเข่าโขกศีรษะอ้อนวอนพี่ชายในสายเลือดด้วยดวงตาแดงก่ำ
“เจ้าหยุดเพ้อเจ้อเลยนะ เจินเจิน นังลูกอกตัญญู บิดาของเจ้านอนรอความตายอยู่เบื้องหน้า เจ้ายังปฏิเสธการช่วยเหลืออย่างนั้นหรือ”ตงฮูหยินเอ่ยออกมาด้วยความโมโห ทั้งปราดเข้าไปตบหน้าสาวน้อยอย่างแรง
‘เพี๊ยะ เพี๊ยะ’
ทันใดนั้นเอง ตงข่ายหลงก็ลุกขึ้นมาจับตัวน้องสาวของตนเองไว้ พร้อมกับเอาเชือกมัดมือทั้งสองข้างของนางจนแน่น พลางดันตัวนางเข้าไปไว้ในห้องนอน ป้องกันไม่ให้นางหนีออกจากบ้านไปได้