นักฆ่ามธุรสของท่านอ๋องจอมเจ้าเล่ห์

ในคืนนั้นนางมาเพื่องสังหารท่านอ๋อง เจ้าเมืองหนึ่งเดียวผู้ครองแคว้นแดนเหนือ หากแต่อยู่ดีๆ กลับกลายเป็นสนมในชั่วข้ามคืน เช่นนี้แล้วแผนการลอบสังหารของนางจะเป็นเช่นไรกันเล่า!

"เจ้ามีนามว่ากระไรหรือ?"
สตรีตัวน้อยแสนชังบุรุษ นางสะบัดหน้าหนี สถานะตอนนี้ไม่มีสิ่งใดให้นางหวาดกลัวอีกแล้ว ท่าทางของนางเรียกเสียงหัวเราะยามเช้าให้กับบุรุษเป็นอย่างดี
ห่าวหลวนซานวางถ้วยชาลงบนโต๊ะ ก่อนจะหยัดกายขึ้น สาวเท้าก้าวเดินมายังเตียง ขยับกายขึ้นคร่อมนักฆ่าตัวน้อย
"บอกนามของเจ้ามาเถิด มิเช่นนั้นข้าจะกินเจ้าอีกครา ด้วยกำลังของข้าคงกินเจ้าไปจนถึงรุ่งสางของอีกวันได้ หากเจ้าไม่สลบคาเตียงเฉกเช่นเมื่อคืน"
นางขอถอนคำพูดที่ว่าไม่มีสิ่งใดให้นางหวาดกลัว นางหวาดกลัวบุรุษตรงหน้า!!
บุรุษเจ้าเล่ห์!...
"นะ นามของข้า"
"นามจริงๆ ของเจ้า มิใช่นามหลอก หากข้ารู้ข้าจะเอาให้เจ้าหุบขามิได้เลยทั้งคืน"
แววตาของบุรุษไม่มีเค้าความล้อเล่นอยู่แม้แต่น้อย นางสัมผัสได้ว่าห่าวหลวนซานเป็นบุรุษเอ่ยจริงทำจริง
"ซูมี่ หยางซูมี่"
ดวงตาเรียวคมจ้องดวงตากลมดั่งหยกดำของนาง รู้สึกได้ว่าสิ่งที่นางเอ่ยออกมานั้นเป็นนามจริงของนาง ก่อนบุรุษจะหัวเราะเสียงเบาในลำคอ
นักฆ่าที่ใดเอ่ยนามจริงกันเล่า มี่เอ๋อร์เอ๋ย