จวนเก่าย้อนกาล

"คงเป็นบาปกรรมที่ข้าได้เมินเฉยมิสนใจดูแลทุกข์สุขของพวกเจ้าสองคนแม่ลูก จึงทำให้ข้าได้รับผลกรรมเช่นนี้ ก็สมควรแล้ว ซือซือขณะนี้เจ้าคงจะมีความสุขมากซินะ ซูซินพ่อมิคิดจะเรียกร้องสิ่งใดจากเจ้า ขอให้ลูกจงมีแต่ความสุข แต่ ฮึก ฮึก"
ด้วยความปรารถนาอยากจะอวยพรจากใจให้ลูกสาวคนโตมีความสุขก็ให้พลันคิดถึงวันที่ตนเองสั่งโบยหลังบุตรีตัวน้อยถึงสิบที และยังให้ขังนางไว้ในห้องเก็บฟืนให้อดข้าวอดน้ำ พอหลัง
จากที่หลิวซินโยวถูกเปิดโปงในการกระทำความผิดในคดีจ้างวานฆ่าหลิวซือซือโดยการทำให้รถม้าตกเหว บ่าวสุนัขพวกนั้นถึงยอมสารภาพออกมาว่าในวันนั้นหลิวซินโยวติดสินบนให้พวกนางโบย
หลังซูซินเพิ่มอีกสิบทีรวมเป็นยี่สิบที ลูกสาวตัวน้อยของเขาคงจะเจ็บปางตาย นางตัวเล็กจ้อยเพียงนั้น มิใยที่หลิวซือซือนางวิ่งมาคุกเข่ากอดเท้าของเขาไว้ขอร้องว่าอย่าได้โบยลูกสาวตัวน้อยของนางเลย เขายังมิใจอ่อน สลัดขาเหวี่ยงนางล้มลงกับพื้น และเดินจากไปมิหันหลังกลับมามอง
เจ็บปวดในอกยิ่งนัก เพียงแค่คิดว่าตนเองทำสิ่งเลวร้ายอันใดลงไป ยิ่งคิดถึงการกระทำต่ำช้า บัดซบของตัวเองที่ผ่านมาแต่ละอย่าง จางจื่อฮั่นให้กระอักเลือดออกมาด้วยความเสียใจ