จวนเร้นรัก

"ข้าจะดูแลเจ้าในฐานะฮูหยินอันกั๋วกง เจ้าจะมีทุกอย่างที่สตรีสูงศักดิ์มี เจ้าจะมีเกียรติยศเงินทอง มีข้าทาสบริวารมากมาย แต่ทุกอย่างที่เจ้าได้รับก็ต้องแลกมากับการที่เจ้าต้องปิดปากของตนเองให้สนิท และทำหน้าที่ลูกสะใภ้ ภรรยา และแม่ของลูกที่ดี แต่มีสิ่งเดียวที่เจ้าพึงระลึกไว้เสมอคือเจ้าจะไม่มีวันได้สามีที่รักเจ้า"

หลิวติ่งปิงพยักหน้าช้า ๆ ก่อนที่จะกลืนความเจ็บช้ำลงคอแล้วเอ่ยออกมาอย่างยากเย็น

"ท่านกั๋วกงโปรดวางใจ ต่อแต่นี้ไปข้าจะดูแลท่านแม่ของท่านอย่างดี ข้าจะอุ้มท้องลูกของท่าน จะคลอดลูกให้ท่าน จะเลี้ยงลูกของท่าน" หลิวติ่งปิงหยุดพูดไปชั่วครู่ขณะเพราะปากที่สั่นเพราะความเสียใจจนนางกลัวว่าจะพูดออกมาไม่เป็นคำ เมื่อสงบใจลงพอสมควรแล้วจึงกล่าวต่อ "และข้าจะไม่มีวันรักท่าน ขอเพียงแค่ครอบครัวของข้าปลอดภัย นอกเหนือจากนั้นแล้วข้าก็ไม่ต้องการสิ่งใดอีก"

"เช่นนั้นก็ดี"
****************
หลังจากตับแตกไปกับ 'ปล่อยข้าไปเถิด' ไรท์ก็พักใจและหยุดเขียนงานไปเกือบสองเดือน ตั้งใจว่าจะเขียนนิยายแนวหวาน ๆ เลี่ยน แต่ก็มิวายดราม่าจนได้ เมื่อคุณหนูสามสกุลหลิวดันพลาดท่าให้กับอันกั๋วกง สตรีที่อยู่แต่ในกรอบของจารีต (เรียบร้อยเสียยิ่งกว่าผ้าพับไว้) นอนอยู่ในห้องนอนของตัวเองอยู่ดี ๆ แต่กลับต้องมาเสียตัวให้กับโจรเด็ดบุปผา แต่ฝ่ายชายได้แล้วกลับไม่ทอดทิ้ง คิดจะแต่งนางเป็นภรรยาเอก แต่เงื่อนไขนั้นคือการที่นางต้องปิดปากเรื่องความรักระหว่างเขากับหญิงคนรักให้สนิท

*คำเตือน* นิยายเรื่องนี้มีแต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน ตัวละครบางตัวอาจมีพฤติกรรมที่ไม่เหมาะสม และอาจเกิดอารมณ์คันปากอยากด่าพระเอกได้

**สำหรับผู้ที่ใช้ระบบ iOS แนะนำให้ซื้อผ่านเว็บไซต์ Chrome/Safari ราคาจะถูกกว่านะคะ แต่สามารถอ่านบนแอปในระบบ iOS ได้ตามปกติค่ะ