เรื่อง เผลอใจรัก ตอน พิมพ์มาดา & ภาคิน , ฟ้าใส & ธามไท

เรื่อง เผลอใจรัก
ตอน พิมพ์มาดา & ภาคิน

ตัวอย่าง

"สวัสดีค่ะ"
เสียงทักทายหวานๆ ทำให้คนที่กำลังยืนจิบกาแฟอยู่หันกลับไปมอง เบื้องหน้าคือเด็กสาวรูปร่างบอบบาง ผิวขาวอมชมพูสวมชุดเดรสสั้นสีฟ้าพาสเทล ใส่แว่นสายตาทรงกลมดูใสซื่อเปิ่นๆ

นี่เหรอ พิมพ์มาดา คนที่จะมาเป็นผู้ช่วยคนใหม่ของเขา ภาคินถามตัวเอง

เมื่อคืนเขากลับเข้าบ้านมาราวๆสี่ทุ่ม แม่บ้านรายงานเสร็จสรรพว่าแขกคนสำคัญของพี่ชายได้เดินทางมาถึงเรียบร้อยแล้ว

"เธอคือพิมพ์มาดาใช่ไหม?" ภาคินถาม

"_"

"พิมพ์มาดาใช่ไหม?" เขาถามย้ำ ก็อีกคนเอาแต่ยืนนิ่งไม่ไหวติง ดวงตาทั้งสองข้างก็เบิกกว้างแทบจะถลนออกมาจากเบ้าอยู่แล้ว

ชายหนุ่มมองตามสายตาของหญิงสาวพบว่าเธอเอาแต่จ้องซิกแพกของเขา ยัยเด็กนั่นคงไม่เคยเห็นผู้ชายเซ็กซี่แบบนี้มาก่อนสินะ

เวลาอยู่บ้านภาคินจะสวมเพียงกางเกงวอร์มขายาว ท่อนบนเปลือยเปล่า

"ใช่ค่ะ ... คุณคือ?" คิ้วเรียวเลิกขึ้นสูง

อีกคนไม่ตอบ แต่กลับยกยิ้มเจ้าเล่ห์ตรงมุมปาก

หญิงสาวรีบเบือนสายตาไปทางหน้าต่าง เธอไม่อยากมองรูปร่างกำยำของเขานานเกินไป

เห็นคนตัวเล็กตรงหน้ามีท่าทีประหม่า ชายหนุ่มก็นึกสนุกอยากแกล้งเจ้าหล่อนขึ้นมา ขายาวก้าวไปยืนใกล้ๆ แล้วโน้มหน้าลงไปกระซิบบอกข้างหูเธอ "ใช่ ... ฉันภาคิน เจ้านายคนใหม่"

"คุณไม่ใช่เจ้านาย หนูเป็นผู้ช่วยของคุณต่างหาก" สาวไซส์มินิเชิดหน้าเรียวเล็กขึ้นสูง ตาโตมองไปที่เขาแบบไม่ยำเกรง ทั้งๆที่จังหวะการเต้นหัวใจของตัวเองเปลี่ยนไป
-----------------------------------------
เรื่อง เผลอใจรัก
ตอน ฟ้าใส & ธามไท

ตัวอย่าง

"ฉันมาสมัครเรียนขี่ม้าค่ะ สามารถสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ไหนคะ?" ฟ้าใสแจ้งความต้องการกับพนักงานต้อนรับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม

"ที่นี่ไม่มีสอนจูงเดินม้าโพนี่ มีแต่คอร์สเรียนขี่ม้าจริงจัง" เสียงเข้มเอ่ยขึ้น

หญิงสาวหันขวับไปมอง คนที่พูดคือชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ ใบหน้าหล่อคมราวเทพบุตร กิริยาท่าทางดูเยือกเย็นหยิ่งยโส สวมกางเกงยีนสีดำ เสื้อยืดสีขาว สวมทับด้วยเสื้อเชิ้ตตัวหลวมลายสก็อตสีดำอีกที รองเท้าขี่ม้าสีเดียวกัน

เธอสูดลมหายใจยาว เพื่อระงับความตื่นเต้นที่กำลังวิ่งพล่านไปทั่วกาย

"ฟ้าตั้งใจมาเรียนขี่ม้าคะ ฟาร์มคุณก็ไม่มีโพนี่นิคะ" เธอเชิดหน้าขึ้นมองเขาอย่างท้าทาย พร้อมกับส่งรอยยิ้มกวนๆให้ด้วย

ชายหนุ่มกวาดสายตามองคนตัวเล็กตั้งแต่หัวจรดเท้า "แค่รองเท้าก็ไม่ผ่านแล้ว"

น้ำเสียงเรียบนิ่งแต่แฝงนัยประชดประชันของเขา ทำให้ฟ้าใสต้องกลอกตามองบนอย่างหงุดหงิด
วันนี้เธอสวมรองเท้าบูตส้นสูง กางเกงยีนขาสั้น เสื้อกล้ามสีขาวสวมทับด้วยเสื้อคลุมแขนยาวสีชมพูอ่อน

"ฟ้าไม่ได้มาเรียนวันนี้ค่ะ แค่แวะเข้ามาเอารายละเอียดเฉยๆ" เธอมองใบหน้าหล่อคมอย่างเหนื่อยใจ

"งั้นก็ตามมา..." พูดเสร็จก็หมุนตัวเดินไปอย่างรวดเร็วแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย

ฟ้าใสได้แต่มองตามแผ่นหลังเขาอย่างงงๆ

"เร็วๆ" ออกคำสั่งโดยไม่หันกลับมามอง

ด้วยช่วงขาที่สั้นกว่ามากทำให้ฟ้าใสจำเป็นต้องเร่งฝีเท้าให้เร็วขึ้น พร้อมกับเอ่ยเรียกเขาให้หยุดรอ
"คุณค่ะ จะรีบไปไล่วัวไล่ควายที่ไหน?"

ร่างสูงชะลอความเร็วแบบกะทันหัน หน้าผากมนของเธอจึงชนเข้ากับแผ่นหลังเขาอย่างจัง

"โอ๊ะ ... คุณ!" หญิงสาวยกมือขึ้นลูบหน้าผากอย่างอารมณ์เสียเพราะเธอรู้ว่าเขาแกล้ง
ชายหนุ่มหันกลับมามองคนตัวเล็ก

"ฟาร์มผมไม่ได้เลี้ยงวัวควายนะ อยากเลี้ยงวัวนมเหมือนกันแหละ ผมกำลังศึกษาข้อมูลอยู่" เขาอธิบายเป็นตุเป็นตะ

หญิงสาวสะบัดหัวไปมาสองสามที เธอกำลังประมวลผลอยู่ ไม่แน่ใจว่าอีกคนแค่กวนหรือซีเรียส เพราะสีหน้าของเขาดูเรียบนิ่งซะเหลือเกิน

"คือฟ้าแค่เปรียบเปรย" เธอตะโกนตามหลังในขณะที่วิ่งตามเขาไป