มิอาจเอื้อมรัก

"ขอโทษนะไม่ทราบว่านายอยากให้ฉันช่วยเหลืออะไรหรือไม่"

"คุณเป็นใครแล้วมายุ่งอะไรกับพวกฉัน เรื่องของพ่อลูกคนอื่นไม่เกี่ยว"

"แล้วนายไม่รู้หรืออย่างไรว่าการเอาลูกมาขายเช่นนี้มันผิดกฎหมาย"

"นี่มันลูกฉัน ฉันจะทำอะไรก็ได้ อย่ามายุ่ง!"

"ถ้าอย่างนั้นฉันจะแจ้งทางการ"

"ยะ...อย่านะครับ อย่าทำแบบนั้นเลยนะครับคุณ ผมเต็มใจอยากจะมาเป็นทาสที่บ้านหลังนี้เองครับ"

"แต่ภาพที่ฉันเห็นไม่ใช่เช่นนั้นเลย"

"แล้วคุณเป็นใครมายุ่งอะไรกับพวกเรา"

"ฉันเป็นใครไม่สำคัญหรอก แต่ฉันทนดูนายเอาลูกตัวเองมาขายแบบนี้ไม่ได้"

"ถ้าคุณทนดูไม่ได้ก็ไม่ต้องดูสิ หรือไม่ก็มาซื้อมันไปเองสิ ฉันขายไม่แพงหรอกแค่เดือนละสี่สิบบาท"

"คุณทศเรากลับกันเถอะครับอย่างลดตัวลงมาคุยกับคนพวกนี้เลย"

"ฉันตกลงจะซื้อเด็กคนนี้เอง...นายแก้วเอาถุงเงินมาให้ฉัน"

"ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปเด็กคนนี้เป็นคนของฉัน ห้ามนายมายุ่งหรือไปเสนอขายให้ผู้ใดอีก!"