Gentleman สุภาพบุรุษพี่ชายมาเฟีย

การสูญเสียพี่ชาย ทำให้จิตใจของเธอบอบช้ำ และเขา...ก็เป็นคนเข้ามาเยียวยาด้วยความอบอุ่น

"วางมีดลงเถอะครับ"
ไร้เสียงตอบรับจากหญิงสาว เธอได้แต่ยืนตัวสั่นอยู่แบบนั้นด้วยความหวาดระแวง มือที่ถือกริชเอาไว้กำแน่นแล้วชี้ไปที่ทุกคน ที่พยายามก้าวเข้ามาใกล้ตัวเธอ
"ขุนเขาอยู่ไหนครับ?" ชื่อของพี่ชายทำให้เธอลดความหวาดระแวงลงเล็กน้อย พยายามเพ่งสายตามองคนตรงหน้าด้วยความสงสัย "ทำไมถึงอยู่คนเดียวครับ?"
ดวงตากลมเอ่อนองน้ำตา จากที่พยายามเอาชีวิตรอดจนลืมพี่ชายผู้เสียสละไปครู่หนึ่ง น้ำใสๆ ไหลอาบแก้มคนตัวเล็ก ร่างกายสั่นเทิ้มกว่าเดิมจนน่าใจหาย
"ฮึก!"
"มาทางนี้สิครับ ขุนบอกให้ผมมารับคุณ"
พี่?...
อย่าออกไปจากห้องนี้จนกว่าจะมีคนมารับ
นั่นคือประโยคที่ขุนเขาพี่ชายของเธอเคยบอกเอาไว้

แต่ใครจะรู้ล่ะว่าการตามเขาไป มันจะเปลี่ยนแปลงชีวิตเธอขนาดไหน!!