ชีวิตหลังนิยายจบของตัวร้ายตาบอด

ระหว่างที่ผมเลิกงานดึกและกำลังรอรถเมล์เพื่อจะกลับบ้านตามปกติ ผมได้เข้าไปช่วยเด็กที่เกือบโดนรถชนไว้ได้ ในขณะที่กำลังเดินกลับไปรอรถอีกรอบผมดันสะดุดพื้นฟุตบาทที่โคตรจะไม่เรียบของประเทศเฮงซวยล้มหัวกระแทกกับเสาไฟฟ้าอย่างแรงจนภาพตัดไป

แล้วทำไมตื่นมาถึงเจ็บไปทั้งตัวเหมือนโดนของมีคมบาดตามแขนขา ทั่วร่างปวดร้าวเหมือนโดนบดจนกระดูกแตก แถมยังลืมตามแล้วแต่ยังมองไม่เห็นอีก?

ไม่หมดเพียงแค่นั้น...ยังตื่นมาได้ยินคนเล่นลิเกใส่พร้อมกับด่าผมฉาด ๆ เหมือนมีหมาในปากเกินร้อยตัวต่างหาก
หลังจากนั้นผมก็หมดสติไปเพราะทนพิษบาดแผลตามร่างกายไม่ไหว

พอมานั่งคิดนอนคิดทบทวนดูดี ๆ แล้ว ผมคิดว่าเกิดเรื่องมหัศจรรย์กับตัวเองอย่างการทะลุมิติเข้ามาในนิยายเรื่อง 'สตรีบัวงามของพระอาทิตย์ยามรุ่งสาง' แล้วล่ะ

แต่ประเด็นมันอยู่ที่นิยายเรื่องนี้จบไปแล้ว อ่า...บันเทิงมั้ยล่ะมึง ทะลุเข้ามาในร่างของตัวร้ายในนิยายไม่พอ ยังทะลุมาตอนจบของนิยายแล้วด้วย!!

️ คำเตือน : toxic relationship,boylove18+,มีการใช้ถ้อยคำหยาบคาย,มีการเหยียดเพศ,มีการดูถูกเหยียดหยามเกียรติ,มีการบรรยายฉากร่วมเพศอย่างละเอียด,มีฉากรุนแรงจากการต่อสู้