ทาสรักคนของใจ

ฉันจะทำให้เธอเสียใจไปจนวันตาย !!!
________________

"มึงใจเย็นๆ สิวะไอ้วิน! ต่อยกูทำไมเนี่ย" เตนล์พยายามแกะฝ่ามือของกวินออกจากคอเสื้อของตนเอง

"กูยังต้องฟังอะไรอีกเหรอวะ! แค่ภาพเมื่อกี้มันยังชัดไม่พออีกรึไง!" สายตาเย็นชาของกวินจ้องมองเข้าไปลึกในดวงตาของเตนล์ เพื่อค้นหาความจริงว่าเพื่อนรักของตนเองนั้นตีท้ายครัวเขาหรือเปล่า

"กูอธิบายได้นะไอ้กวิน มึงกำลังคิดไปเอง.."

ผลัวะ!

"พี่กวิน! หยุดได้แล้วค่ะ! ฮือ..ฮึก พะ..พอเถอะ" ใยไหมร้องไห้พร้อมตะโกนห้ามด้วยหยาดน้ำตาที่อาบสองข้างแก้มของเธอ

แต่ทว่ากวินกลับไม่ฟังเลย ต้องถามด้วยซ้ำ ว่าเสียงของใยไหมสามารถทะลุเข้าโสตประสาทของกวินไปได้หรือไม่

สถานการณ์ตอนนี้ชุลมุนวุ่นวายไปหมด กวินก็เหวี่ยงหมัดใส่เตนล์ไม่หยุด พยายามจะพุ่งเข้าไปทำร้ายเพื่อนของตนเองด้วยความโกรธเคือง ส่วนเตนล์ก็ได้แต่หลบกวินเป็นพัลวัน สองแขนปัดป้องไม่ให้ตนเองโดนทำร้าย ปากก็ร้องห้ามไปด้วย

ใยไหมที่เรี่ยวแรงไม่ค่อยจะมีอยู่แล้วก็เข้าไปช่วยห้ามเหมือนกัน แม้ดวงตาจะพร่าเบลอก็ตาม เธอก็ยังพยายามจะให้ทั้งคู่หยุดทะเลาะกัน

"หยุดได้แล้วค่ะพี่กวิน! อย่าทำพี่เตนล์เลยนะ จะ..ใจเย็นๆ ก่อน" ประโยคของหญิงสาวทำเอากวินเลือดขึ้นหน้า

ยิ่งเธอห้ามเท่าไหร่เขาก็ยิ่งโมโห เพราะแทนที่แฟนสาวจะเป็นห่วง สนใจ หรืออธิบายอะไรกับเขา ใยไหมกลับเอาแต่ปกป้องและเป็นห่วงเตนล์

"อ๋อ.. รักกันมากใช่ไหม? พี่ไปเรียนสองปี มันคงทำให้เธอคันมากจนทนไม่ไหวเลยสินะ ถึงได้มาทำตัวร่านกับไอ้เพื่อนชั่วแบบนี้!!!" กวินตะคอกเสียงดังลั่นห้องทำงานของเตนล์