หลุมพรางรักคุณคู่หมั้น

"มองพอรึยังครับน้องพริม ถ้ามองนานกว่านี้พี่คงต้องคิดค่าตัวนะ"

พริมพริมารู้สึกร้อนฉ่าที่ใบหน้าลามไปจนถึงใบหู เขาคงจะรู้ตัวนานแล้วสินะถึงพูดแบบนี้

"ไม่ได้มองซะหน่อย ถ้าตื่นแล้วก็ปล่อยพริมค่ะ"

"ไม่ปล่อย" คิรากรทำหน้าตายียวน

"คนเนรคุณ เมื่อคืนพริมน่าจะปล่อยให้นอนอยู่ข้างถนนกับน้องหมาซะก็ดีหรอก"

"น้องพริมใจร้าย" คิรากรแสร้งทำหน้าตาน่าสงสาร

"ยังจะมาล้อเล่นอีกปล่อยค่ะพริมหิวแล้ว"

"งั้นหอมแก้มพี่ก่อนพี่ถึงจะยอมปล่อย"

"เอ๊ะ! ที่อยากให้พริมหอมแก้มแบบนี้ไม่ใช่ว่าตกหลุมรักพริมแล้วเหรอคะ บอกกันดี ๆ ก็ได้ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลย"

"น้องพริมอยากรู้คำตอบไหมหละครับ"

ร่างหนาของชายหนุ่มจู่ ๆ ก็พลิกตัวขึ้นคล่อมพริมพริมาไว้ เขามองเธอด้วยสายตาหื่นกระหาย จนหญิงสาวได้แต่ทำหน้าตาเลิ่กลั่ก

"เออ พริมว่าอยู่กันท่านี้มันดูจะติดเรทเกินไปไหมคะ พริมไม่อยากได้คำตอบแล้วค่ะ หิวมากค่ะตอนนี้ เลิกแกล้งได้แล้วค่ะ"

"หิวเหรอครับ งั้นกินพี่แทนไหม"

ชายหนุ่มเลื่อนใบหน้ามาใกล้จนเธอหลับตาปี๋คิดว่าเขาจะจูบเธอแต่เปล่าเลย
เขากลับไปกระซิบที่ข้างหูเธอแทน แค่นี้ก็ทำให้พริมพริมาหัวใจเต้นระส่ำอย่างบ้าคลั่ง