นักธุรกิจกับเด็กเก็บขยะ

"บุ้งกี๋"
"......"
"ฉันจะให้เธอเป็นเมียน้อย เธอเต็มใจเป็นหรือเปล่า"
"เมียน้อย?? มันเป็นยังไงเหรอครับ"
มันถึงเวลาแล้วที่กวีควรให้สถานะอีกฝ่าย และให้บุ้งกี๋อยู่ในกรอบที่เขาขีดเส้นกั้น แต่บุ้งกี๋เป็นเด็กเก็บขยะตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง ไม่รู้เลยว่าเมียน้อยที่กวีพูดมากออกมันคืออะไร 
"ก็เป็นแบบที่เธอทำอยู่นี่แหละ แต่จะมีสามข้อที่ฉันอยากจะขอเธอ ข้อแรกไม่ต้องขึ้นมาทำความสะอาดที่ห้องของฉันแล้ว" 
"ครับ"
"ข้อสองเชื่อฟังฉันคนเดียว ข้อสามข้อสุดท้ายถ้าฉันไม่ได้เรียกห้ามขึ้นมาบนห้องเด็ดขาด ฉันอาจจะไปหาเธอเอง"
"ถ้าผมยอมเป็นเมียน้อยที่คุณกวีพูดเมื่อกี้นี้ ผมจะได้อยู่กับคุณกวีแบบนี้ไหมครับ"
"แน่นอนเธอได้อยู่กับฉันแน่ ถ้าเชื่อฟังฉันทุกอย่าง"
"ครับ ผมตกลงเป็นเมียน้อยของคุณกวี"