คุณยอดผาผู้แสนเปราะบาง(?)

"ก่อนอื่นผมขอย้ำคุณภาไว้สองข้อหลักๆ จากที่เราคุยกันไว้"

"ค่ะ"

"หนึ่งนายน้อยท่านเป็นคนเปราะบางมากๆ ดุจตุ๊กตาเคลือบแก้วดังนั้นต้องทะนุถนอมท่านมากๆ"

"จะทำเต็มที่ค่ะ" เธอเอ่ยตอบพลางยกนิ้วโป้งขึ้น "นายน้อยจะชอบฉันแน่นอนค่ะ"

"มั่นใจดีนะครับ" หัวหน้าพ่อบ้านเอ่ยก่อนจะเคาะประตูขออนุญาตและผายมือเชิญให้เธอเดินเข้าไป "เชิญครับ"

___________________________________________________________________________

"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกก!!!"

ยอดผาร้องออกมาสุดเสียงก่อนจะคลานเข้ามาที่ซากจุกหลอกอันโปรดของเขาที่ปลายเท้าเธอ กุมภายกสองมือขึ้นป้องหูพลางมองเขาอย่างเอือมระอา

สองฝ่ามือหนาโกยเอาเศษซากของมันมาถือไว้ในมือพร้อมนัยน์ตาเคลือบธารน้ำใส ใบหน้าหล่อเงยขึ้นมามองหน้าเธอดูซีดเผือดและนัยน์ตาของเขานิ่งค้างอยู่ใต้กรอบแว่นตา

"เอ่อ...อ๋อ ขอโทษค่ะ ฉันไม่เห็น แหะๆ"

"ไล่ออก..." ยอดผาพึมพำออกมา

"คะ?"

"ฉันไล่เธอออก!! ออกไปเลยนะ!!" เขาตะโกนออกมาจนเธอได้ยินชัดเต็มสองหู "ฮึก แงงงงง"