กำราบผู้ชายเย็นชา

*นิยายเชต (กำราบ)*

"ฉุดตัวฉันมาทำไมกัน"

!!!!!
~~~คำโปรย~~~~

"ไม่ต้องพูดมากแล้วเปลี่ยนผ้าปูที่นอนชะ!!!" เขาโยนชุดผ้าปูที่นอนใส่หน้าเราถ้าจมูกเราปลอมคงหักไปแล้วอ่ะแรงมาก!!รู้สึกเจ็บ
"นี่คุณ!!ฉันเจ็บนะ!!!" เราจ้องหน้าเขาแสดงออกว่าสิ่งที่เขาทำมันเจ็บ
"ก็ตั้งใจให้เจ็บ (เขากระตุกยิ้มอย่างพอใจ) รีบๆทำให้เร็ว!!!" 
"คุณจะปล่อยฉันกลับบ้านได้หรือยัง!? ฉัน เปลี่ยนผ้าให้แล้ว" 
"เสียใจด้วยมึงคงไม่ได้ออกไปไหนแล้วล่ะก็บอกไปแล้วกูต้องการจับมึงมาแก้แค้นกับสิ่งที่มึงทำให้น้องกูต้องเป็นแบบนั้น!!!"แววตาสีหน้าแสดงออกว่าเขาแค้นเรามากๆ!!!
"แล้วไงน้องคุณจะเป็นอะไรมันเกี่ยวกับฉันด้วยเหรอ!?" 
"เมื่อกี้มึงว่าไงนะ!!!" สีหน้าของพี่ชายโต้งดูดุดันใบหน้าแดงก่ำกัดฟันแน่น
"นี่มึงยังไม่รู้ความผิดของตัวเองอีกเหรอ!?"
"ก็เพราะไม่รู้ไงล่ะฉันถึงถาม!!!ถ้าฉันผิดก็บอกมาว่าเรื่องอะไรคุณจะมาจับฉันเอาไว้แบบนี้ไม่ได้นะคุณเต๋า" 
"ทำแผล!!ให้กูรอยเล็บมึงเดี๋ยวติดเชื้อตอแหล" นี่คือปากผู้ชายใช่ไหมทำไมปากถึงได้แซ่บขนาดนี้ปากเขามันหน้าตบจริงๆ
"ปากแบบนี้เชื้อโรคยังกลัวค่ะ!!!" เราดึงกล่องทำแผลจากมือเขาหวังจะทำแผลให้นั้นแหละ
"ว่าไงนะ!?เมื่อกี้พูดอะไร" เขาหันมาจ้องเราอย่างที่ไม่สบกับอารมณ์
"ถ้าหูไม่หนวกก็จะได้ยินค่ะ!!!ฉันไม่ได้พูดเบาเลยนะ!!" 
ฉันยิ้มท้าทายแต่ก็ได้ไม่นานเขาเข้ามาบีบคอเราขาลอยพื้นเลยล่ะ!!นาทีนั้นหน้าแม่หน้าพ่อลอยเข้ามาทันทีนี่เราจะตายทั้งที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำไรผิดจนเขาต้องจับมาแก้แค้นเลยเหรอแล้วพ่อเราจะอยู่ไงถ้าเราตายขึ้นมาจริงๆ
 
------------------------------------
นิยายเรื่องนี้ไม่มีดรามามือที่สามให้กวนใจ
------------------------------------
 
ถ้าไม่เป็นกานรบกวนฟาดหัวใจให้นักเขียนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ