พลังวิเศษของฉันคือการอ่านใจ

ที่นี่เราไม่ทำแบบนั้น ในค่ำคืนที่หิมะตกลงมาอย่างหนักมันมีวิธีที่จะทำให้ร่างกายอบอุ่นมากกว่าการนั่งหน้าเตาผิง อยากลองดูรึเปล่าล่ะจีน? วิธีที่จะทำให้ร่างกายของเจ้าอุ่นจนร้อนแทบหลอมละลายเลยล่ะ

ผู้คนต่างเล่าขานถึงพลังที่แสนล้ำค่านี้ว่ามันคือของขวัญจากพระเจ้า ทว่าในมุมมองของจินนี่มันมิได้เป็นเช่นนั้น

เธอหลบหลีกผู้คนอยู่ในซอกหลืบแห่งความรุ่งเรืองในเมืองหลวง งานที่เด็กสาววัยสิบแปดได้ทำนั่นก็คือการซักผ้าและล้างจาน เธอทำงานที่หลังโรงแรมแห่งหนึ่งในเมืองหลวงของจักรวรรดิอามานี่ และจะต้องทาใบหน้าด้วยถ่านสีดำอยู่เสมอ เพื่อเก็บซ่อนใบหน้าที่งดงามนี้เอาไว้

แต่ถึงอย่างนั้นท่านพ่อก็ยังตามหาเธอเจอ จินนี่คือลูกนอกสมรสของตระกูลเคาน์เคนโนชา ท่านพ่อที่ทอดทิ้งเธอไป พยายามอย่างหนักในการตามหาเธอเพราะว่าต้องการให้เธอแต่งงานกับ บุรุษที่ถูกเล่าขานถึงความโหดเหี้ยม

เขาฆ่าสตรีที่แต่งงานด้วยในคืนวันเข้าหอ ความเลือดเย็นของเขาทำให้เขาได้ชื่อว่าเป็นดยุคแห่งความตาย

“อย่าลืมว่าเจ้าจะต้องทำมันให้ดีนะจินนี่..พ่อต้องการตามหาลูกมาโดยตลอด และการเป็นดัชเชสมันเกินเอื้อมสำหรับลูกนอกสมรสเช่นเจ้า แต่โชคดีที่ท่านดยุคแห่งเดอเรกไม่ถือสาเรื่องนั้น”

“ในที่สุดก็หายัยเด็กโง่คนนี้เจอเสียที โชคดีจริงๆ ที่นางจะมาแต่งงานแทนเจนลูกรักของข้า!”

จินนี่เม้มปากแน่น อีกเรื่องที่ดูเหมือนจะเป็นปัญหาคือเธอไม่สามารถพูดออกมาแบบปกติได้ คำพูดของเธอมันจะติดๆ ขัดๆ เพราะว่าเธอไม่รู้ว่าจะต้องตอบคำถามของเขา หรือว่าตอบความคิดที่อยู่ในใจของเขากับแน่..

เธอเตรียมใจเอาไว้พอสมควรสำหรับการแต่งงาน หากว่าท่านดยุคสังหารสตรีในช่วงเวลาที่เข้าหอด้วย เช่นนั้นเธอจะหลีกเลี่ยงการเข้าหอกับเขา.. จะต้องทำยังไงก็ได้ให้ได้รอดพ้นจากเงื้อมมือของมัจจุราช

วันแต่งงานมาถึงอย่างรวดเร็ว แน่นอนว่าเธอสวมชุดแต่งงานที่หรูหรา เหมาะสมกับเกียรติของเคนโนชาผู้ร่ำรวย จินนี่เดินไปบนทางเดินทอดยาวในวิหารศักดิ์สิทธิ์ เธอไม่เคยเห็นหน้าของท่านดยุคมาก่อนเลย..

“กล่าวสาบานได้แล้วครับท่านดยุค..”

เมื่อเขากล่าวคำสาบานออกมา ในช่วงเวลาถัดไปก็เป็นการเปิดผ้าคลุมหน้าเจ้าสาว..

พระเจ้าช่วย..ใบหน้านี้มันอะไรกัน? บุรุษที่หล่อเหลาประดุจเทพบนสรวงสวรรค์ผู้นี้คือมัจจุราชที่ใครๆ กล่าวถึงอย่างนั้นหรือ?

“..ทำไมถึงงดงามได้มากขนาดนั้น? สตรีที่งดงามเช่นนี้กำลังจะมาเป็นภรรยาของข้าอย่างนั้นหรือ?”

จินนี่เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เธอคิดว่าตัวเองได้ยินเสียงความคิดของท่านดยุคนะ

“เมื่อไหร่คาดินันจะพูดจบเสียที ข้าอยากจะจุมพิตสาบานแล้ว"

อะ..อะไรนะ!!

.

.

.

.

.

.

.

ฝากกดติดตามด้วยน้าาา