จำได้ว่าไม่รัก [ตอนพิเศษ]

"งอนพี่เหรอครับ"

"งอนอะไรกันคะ พี่เก่งปล่อยนะ เดี๋ยวนมลูกหก"

"หกก็ปั๊มใหม่ คราวนี้พี่ช่วยบีบเองไม่ต้องใช้เครื่อง" เสียงทุ้มรีบตอบโต้แฝงความนัย พลางยกฝ่ามือขึ้นประกบบนเต้าอวบของภรรยาไว้เต็มมือ

"คนทะลึ่ง ปล่อยได้แล้ว จะได้รีบออกเดินทางกัน"

"บอกมาก่อนว่างอนพี่หรือเปล่า"

"ไม่ได้งอนค่ะ"

"งั้นก็แสดงว่าหึง"

"หึงอะไรกันคะ ข้าวตูไม่เห็นจะรู้เรื่อง"

"รู้น่าว่ามีผัวหน้าตาดีก็ต้องหวงเป็นธรรมดา แต่พี่จะบอกให้ข้าวตูมั่นใจนะว่า ผัวสุดหล่อคนนี้รักเมียที่สุดในโลก พี่ไม่เคยคิดชายตามองผู้หญิงที่ไหนเลยด้วยซ้ำ แต่ใครอยากจะมามองพี่ พี่ก็ห้ามไม่ได้จริงๆ"

"ป๊าจุ๊บแม่จ๋า ป๊าจุ๊บแม่จ๋า" ต้นรักยืนเกาะขอบพนักโซฟา หันหน้ามาทางพ่อแม่ พูดเสียงเจื้อยแจ้วอย่างไร้เดียงสา

"แม่เลิกงอนพ่อเก่งแล้วเหรอครับ" พี่ชายโพล่งถาม ทำเอาผู้ปกครองทั้งสองมองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ ไม่คิดว่าจะถูกลูกชายจับสังเกตได้แบบนี้

"แม่ เอ่อ... แม่เปล่างอนสักหน่อย"

"แม่งอนพ่อเก่ง ต้นข้าวเห็น พ่อก็รู้ ใช่ไหมครับพ่อเก่ง"

"ใช่แล้วลูกชาย เราเป็นผู้ชาย เวลาสาวงอนใส่ เราก็ต้องรีบรู้ตัว รีบง้อนะลูก" กรุณพลตอบลูกชายด้วยน้ำเสียงกลั้วหัวเราะอารมณ์ดี

.......................................
ฝากตอนพิเศษของนิยายเรื่อง "จำได้ว่าไม่รัก"

แต่กว่าจะมาแฮปปี้เอนดิ้งได้ ตติยาและกรุณพลต่างก็ผ่านเรื่องราวกันมามากมาย ใครอ่านตอนพิเศษแล้วชอบ ฝากเรื่องหลักไว้ด้วยนะคะ

ขอบคุณนักอ่านทุกคนมากๆ ค่ะ