Remind เมียของเล่น

เมื่อภาพฝันพังลงทุกอย่างในชีวิตของเธอก็เริ่มบิดเบี้ยวไปคนละทิศคนละทาง เธอเริ่มสร้างครอบครัวด้วยความผิดพลาด ไม่รู้เลยว่าจะประคองไปได้ไกลสักแค่ไหน
แขกผู้ใหญ่คนหนึ่งในงานแต่งอวยพรเธอและเจ้าบ่าวว่า “แต่งกันแล้วก็เหมือนคนเดียวกัน ช่วยกันสร้างครอบครัว หนักนิดเบาหน่อยให้อภัย เรื่องที่ผ่านมาแล้วก็อย่าได้เอามาฝังใจ คนเราต้องเริ่มใหม่กับปัจจุบัน”
แน่นอนว่าคนพูดคือผู้ชายที่ยังไม่แต่งงาน คนแบบนี้ไม่เข้าใจหรอกว่าความเจ็บปวดที่กวินตาได้รับมันมากแค่ไหน
แล้วเธอต้องอยู่อย่างนี้ไปอีกนานเท่าไหร่

กวินตามองภาพเจ้าบ่าวของเธอกอดกับแฟนของเขา ช่างเป็นภาพที่ดูรักกันลึกซึ้งเหลือเกิน บทนางร้ายแย่งแฟนที่ชาวบ้านพูดถึงเป็นของเธอโดยที่เธอไม่ได้ตั้งใจ ใบหน้าสวยแสยะยิ้มสมเพชตัวเองก่อนจะเดินเข้าห้องนอน
ถ้าไม่ใช่พ่อบังคับมีเหรอเธอจะยอมแต่งและอยู่กินกับผู้ชายที่ไม่รักเธอ
คืนเข้าหอคู่อื่นหวานชื่น แต่สำหรับเธอมันคือความขมขื่น เขาและเธอต้องผูกติดกันตลอดไปเพราะคำว่า ‘ลูก’