สุดฟ้าหิมาลัย

หิมาลายาทอดตัวสงบนิ่งรอคอยการกลับมาของแสงตะวันฉันใด หัวใจของชลลดาก็รอคอยความรักมาโอบอุ้มหัวใจของเธอฉันนั้น เมื่อคืนวันอันแสนโหดร้ายทุกข์ทนเริ่มเลือนรางดุจดังสายหมอกยามเช้าที่โอบล้อมขุนเขา หญิงสาวบอกกับตัวเองว่า ณ วันนี้ที่เธอมีชายหนุ่มคนนี้อยู่เคียงข้าง เธอไม่หวาดกลัวสิ่งใดอีกต่อไปไม่ว่าเส้นทางชีวิตข้างหน้าจะราบเรียบหรือขรุขระก็ตาม และแม้ขุนเขาจะสูงเยี่ยมเทียมฟ้าปานใด เธอก็จะฝ่าฟันไปให้ถึง