เมียร้อยเล่ห์

ทันทีที่ชายหนุ่มเห็นใบหน้าสวยหวานของแม่โจรสาวเขาก็ต้องตกตะลึงในทันที ให้ตายเถอะนี่มันนางฟ้าชัด ๆ ผู้หญิงที่สวยขนาดนี้ทำไมถึงมาเป็นโจรได้
"พี่อย่าฆ่าหนูเลยนะ หนูขอร้อง หนูจะไม่ทำอีก" หญิงสาวยกมือขึ้นไหว้อย่างลนลาน
"เป็นโจรก็ต้องติดคุก ไปโรงพักกับฉันเดียวนี้"
"พี่ พี่จ๋า อย่าเอาเรื่องฉันเลยนะ" เธอขอร้องพร้อมกับร้องไห้ออกมา
"ก็ทำไมตอนทำไม่คิด ไม่ต้องมาแก้ตัว ไปโรงพัก"
"พี่ อย่าเอาเรื่องฉันเลยนะ ฉันให้พี่สามพัน แล้วเราก็เลิกแล้วต่อกัน พี่ปล่อยฉันไป แล้วฉันสัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก" หญิงสาวยื่นข้อเสนอ
"ถ้าขืนเธอพูดอีกฉันจะแจ้งข้อหาติดสินบนเจ้าพนักงาน"
เธอตาโตด้วยความตกใจ "พะ พี่เป็นตำรวจเหรอ"
"ก็ใช่น่ะสิ" ทัศพลยิ้มมุมปากพลางส่ายศีรษะไปมา
"พี่จ๋า อย่าเอาเรื่องฉันเลยนะ ฉันผิดไปแล้ว เอาอย่างนี้ ฉันให้พี่เอาฟรี ๆ เลย เพื่อแลกกับการที่พี่ไม่เอาเรื่องฉัน"
ชายหนุ่มถึงกับตกใจที่ได้ยินประโยคดังกล่าว "อะไรนะ"
"ฉันพูดจริง ๆ นะพี่ ฉันให้พี่เอาฟรี ๆ ด้วยความเต็มใจ แต่พี่ต้องปล่อยฉันนะ อย่าเอาเรื่องฉัน แล้วฉันสัญญาว่าจะกลับตัวเป็นคนดี ไม่ทำแบบนี้อีก" หญิงสาวพยายามต่อรอง แม้จะเป็นวิธีที่ดูน่าเกลียดแต่เธอก็ยอมที่จะแลกกับการไม่ต้องโดนคดี