พรประดับใจ

"มองหน้าฉันทำไม หรือคิดว่าที่ฉันเลือกให้เธอมาทำงานด้วยเพราะพิศวาสเธอ ถ้าคิดแบบนั้นลืมไปได้เลย เพราะสำหรับฉันแล้วผู้หญิงแบบเธอคือคนประเภทที่ฉันเกลียดที่สุด ฉันแค่ไม่ชอบเห็นใครเข้ามาเดินไปเดินมาในที่ที่แม่ฉันเคยเดิน มันก็เท่านั้น!" คำอธิบายของเขาไม่เพียงแต่ทำให้เธอรู้สึกต่ำต้อยเท่านั้น แต่มันยังตอกย้ำให้ได้รู้ ถึงจุดยืนของตัวเองนับจากนี้ด้วย
"ไม่ใช่ทุกคนหรอกนะคะที่จะเกิดมามีพร้อมทุกสิ่งเหมือนกับคุณ" เธอตอบ ก่อนจะจ้องมองเขาด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป สุดท้ายแล้วเขาก็มองเธอเหมือนอย่างที่คนอื่นๆ มอง
"เธอก็เลยใช้โอกาสนี้ คว้าทุกอย่างทันทีที่สบโอกาสงั้นสิ ช่างเป็นคนที่น่าสมเพชสิ้นดี!" เอาเถอะ เขาตัดสินใจเธอไปแล้ว จากนี้ต่อให้อธิบายอะไรไปเขาก็คงคิดว่ามันเป็นเพียงละครน้ำเน่าฉากหนึ่งเท่านั้น เธอจะตั้งใจทำงาน ส่วนเรื่องอื่นก็ช่างมันเถิด
ป่วยการที่ต้องอธิบาย