ราชินีบุปผา เล่ม 2 (ตอนจบ)

“ไม่มีอะไรที่ต้องการทั้งนั้น ฉันจะกลับบ้าน” เจียงหลานตะเบ็งเสียงแข็ง "บอกฉันสิ บอกฉัน ฉันจะกลับบ้านได้ยังไง"

“เธอไม่อิจฉาการเดินทางข้ามเวลาเหรอ” เสี่ยวซีแตะหัวเธอเบา ๆ "โอเค โอเค ฉันขอดูการตั้งค่าก่อนนะ อืม หลังจากทำงานเอ็นเสร็จ เธอสามารถเลือกจะกลับบ้านได้"

“งานมีกี่อย่าง” เจียงหลานถามหาข้อยืนยัน "ไม่ แล้วงานเอ็นมันคืออะไร นี่เล่นตลกอะไรอยู่"

"ฉันจะรู้ได้ยังไงล่ะว่าเอ็นคืองานอะไร มันไม่ใช่สิ่งที่เธอเคยเขียนไว้เหมือนกัน" เสี่ยวซีท้วง

เจียงหลานพูดไม่ออก ทั้งหน้าทั้งหูเธอเปลี่ยนเป็นสีแดง หลังจากอ่านหนังสือมาหลายปี อย่างน้อยเธอก็รู้ว่าทุกสิ่งมีจุดจบ ซึ่งเธอกำลังเผชิญกับสิ่งนั้น นี่ฉันจะต้องอยู่ที่นี่ ตายที่นี่งั้นหรอ ยังไม่ทันได้ตั้งคำถามอะไร เสี่ยวซีก็พูดขึ้น

“เอาล่ะ เมื่อเธอตัดสินใจแล้ว ภารกิจของเรากำลังจะเริ่มขึ้น” เสี่ยวซียิ้มร่า "ก่อนอื่น ไปดูที่การตั้งค่า ทั้งหมดนี้เป็นไปตามข้อกำหนดปกติที่เธอตั้งขึ้นมาเองน่ะนะ และฉันรับรองว่าเธอจะต้องพอใจ