จำนนรัก (นิยายชุด Bad guy)

เขาคืออดีตคนรักของพี่สาวที่ตอนนี้กลายเป็นพ่อของลูก...และเราได้หย่าขาดจากกันแล้ว

.
.
.
"ทุกอย่างที่เป็นของป่านฉันเก็บไว้ตลอด ฉันไม่เคยลืมป่านและจะไม่มีวันลืมเขา" นอกจากพูดเพื่อให้หล่อนเจ็บ เขาก็ต้องการบอกตัวเองเหมือนกันไม่ให้ลืมแฟนเก่า
"แม้ของพวกนั้นพี่ป่านจะไม่ได้เป็นคนทำเหรอ" มือบางกำเข้าหากันแน่นด้วยความเจ็บปวด บอกความจริงกับชายหนุ่มหวังให้เขารู้สึกเช่นเดียวกัน ความเชื่อของอาชาไนยกำลังจะถูกทำลาย เขาคิดมาตลอดว่าสิ่งของเหล่านี้เป็นปาลินที่ทำกับมือ
"หมายความว่ายังไง"
"ของขวัญที่พี่รักนักหนาไหมเป็นคนทำเอง พี่ป่านไม่เคยทำงานฝีมือแต่เพราะอยากให้พี่ประทับใจเลยขอร้องให้ไหมช่วยทำของขวัญพวกนั้น" ระดับเสียงเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ อย่างไม่สามารถควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้อีกต่อไป
เธอพร้อมจะบอกความจริงกับเขาทุกอย่าง กระทั่งต้นเหตุของความรักที่มีให้ชายหนุ่ม เพราะเธอเคยเจอเขาก่อนปาลิน เพียงแค่ตนเองกลับเป็นฝ่ายถูกลืม
"โกหก! หยุดโกหกสักทีได้ไหม บอกแล้วไงว่าฉันไม่มีวันรักเธอ ต่อให้เธอจะยัดเยียดตัวเองหรือนอนอ้าขาให้ฉันเอาอีกกี่ครั้ง ฉันก็ไม่รักเธอ!" คำพูดที่เสียดแทงลึกข้างในใจทำให้หญิงสาวไม่หลงเหลือสติที่จะไตร่ตรองคำพูดของตัวเอง
โพล่งออกไปในทันควัน "งั้นพี่ก็หย่ากับไหมเลยสิ หย่าเลยไหม!" ตะโกนตอกกลับเพราะรู้ดีว่าอย่างไรเขาก็คงไม่หย่า การแต่งงานครั้งนี้เกิดจากผลประโยชน์ที่ครอบครัววัฒนารุ่งเรืองต้องการจากพ่อของหล่อน ถึงเขาจะไม่ชอบหล่อนมากแค่ไหน ก็ต้องกล้ำกลืนฝืนทนอยู่ในสถานะนี้ต่อไป
ไม่อาจหย่าขาดจากกันได้...
"เธอคิดว่าฉันจะไม่กล้าหย่ากับเธอเพราะธุรกิจของครอบครัวฉันใช่ไหมถึงกล้าท้าแบบนี้" กัดฟันกรอดเมื่อได้ยินคำท้าจากปากอวบอิ่ม เท้าหนักขยับเข้าใกล้หล่อนมากกว่าเดิม ดวงตาคมมีเพียงความเกลียดชังมอบให้คนตรงหน้า
"พรุ่งนี้เราไปทำเรื่องหย่าที่อำเภอ ฉันก็ทนอยู่กับผู้หญิงโกหกอย่างเธอไม่ได้เหมือนกัน" พูดจบก็เดินหนีเข้าห้องของตัวเองทันที ปล่อยร่างบางยืนน้ำตาไหลเพียงลำพังแล้วตะโกนเรียกสามีด้วยความขัดใจ แทบจะกระทืบเท้าเรียกร้องความสนใจด้วยซ้ำ
"พี่ช้าง!"
คำพูดที่หล่อนเป็นคนเอ่ยเพื่อประชด กลายเป็นดาบคมมาทำร้ายตัวเองภายหลัง ทั้งที่ไม่อยากหย่าแต่เขากลับตอบรับอย่างรวดเร็วเหมือนรอโอกาสมานาน