เหรานาครัตน์

แม่น้ำของแยกสายมีหลายเส้น
ไหลกระเซ็นเป็นเกลียวซัดเข้าขัดขวาง
วังน้ำวนดลฤทธิ์ปิดหนทาง
แบ่งเว้นห่างเขตขัณฑ์กั้นพรมแดน

...มกรและนาคีมิอาจเคียง...มิใช่เพราะเป็นอริ หากแต่เป็นเหยื่อและผู้ล่า!...

"ข้าไม่กลัวหรอกเจ้าค่ะ หากมกรโผล่มาจะพ่นพิษใส่ให้มอดไหม้เลยทีเดียว"
"พี่ว่าเจ้าร้ายกาจกว่ามกรเสียอีก"

คำปรามาสระคนเสียงหัวเราะแผ่วนั้นช่างฟังระรื่นหู
นาครัตน์ยิ้มรับก่อนจะกระชับปลายนิ้วที่สอดประสานให้ยิ่งแนบสนิท โดยไม่ได้ฉุกใจคิดเลยว่า...
อุ้งมือที่นางกอบกุมไว้มีสายเลือดเผ่าพันธุ์ศัตรูที่เพิ่งข่มขู่ไปเมื่อครู่นี้เอง...