นางฟ้านายตะวัน

ตะวัน...ชายหนุ่มเจ้าของสวน...
เขาไม่ใช่แค่ชาวไร่ชาวสวนธรรมดา แต่เขาจบการจัดดอกไม้มาจากเมืองนอก
ชีวิตหนุ่มของเขาทุ่มเทกับการพัฒนาดอกไม้ให้สวยงามมีสีสวยขึ้น...
ได้รับการว่าจ้างก็ทำเต็มที่โดยมีเด็กในไร่มาช่วยจัดอีกสองคน

โรสลิน...สวยเด่น...สวยเหมือนนางฟ้า...
ในโรงแรมนี้มีใครไม่รู้ฤทธิ์ของหลานสาวเจ้าของโรงแรมบ้าง...หล่อนชื่อ...โรสริน
สวย...เจ้าอารมณ์ ไร้เหตุผล...!
ใครพบต้องปวดศีรษะ...ถ้าหนีได้ก็ต้องรีบหนี
หลานสาวคนเดียวของคุณณรงค์...หลานที่ปู่รักมาก...
มรดกของปู่ณรงค์คือโรงแรมหรูแห่งนี้

“ใครเป็นคนรับผิดชอบเรื่องจัดดอกไม้”
“ผมรับผิดชอบที่นี่ครับ”
“นายเอาอะไรมาจัด ทำไมฉันจาม...”
“ผมจะไปรู้คุณเรอะ ว่าคุณจะแพ้...ผมจัดตามที่ได้รับการว่าจ้าง”
“ฉันว่าต้องไอ้พวกนก...หรือผีเสื้อที่อยู่บนต้นไม้แน่ๆ ทำให้ฉันจาม...”
ตะวันงง
“ฉันสั่งให้เอาออก!”
หล่อนเป็นใครหรือจึงมีสิทธิ์สั่ง
“ฉันเป็นเจ้าของโรงแรม!”
ดูอายุอย่างมากก็ยี่สิบเศษเอง...เป็นเจ้าของโรงแรม...
“เท่าที่ผมทราบ เจ้าของโรงแรมชื่อคุณณรงค์...”
“ท่านเป็นปู่ของฉัน!”
“อ๋อ...”
“รู้แล้วใช่มั้ย...งั้นฉันขอสั่ง...”
“ผมไม่ได้รับงานกับคุณโดยตรง...ผมรับงานมาจากผู้จัดการ ผมสรุปงานกับเขาเรียบร้อยแล้วและเขาก็โอเค”
“รู้จักโรสรินน้อยไปเสียแล้ว...”


สร้างเป็นละครโทรทัศน์ ออกอากาศทางช่อง 7