ตามรักนางมาร (หนังสือเสียง)

“เอาแต่เชิดหน้าอยู่แบบนั้น ระวังคอเคล็ดนะครับ”
“พูดมาก มีหน้าที่ขับรถก็ขับไปเลย” เธอทำหน้าตึงใส่แล้วหยิบมือถือขึ้นมาไถเล่นเป็นเรื่อย สลัดคราบนางฟ้าของเด็กๆ ออกไปจนไม่เหลือ
“แล้วก็...เรื่องในวันนี้เป็นความลับนะ ห้ามบอกใครว่าวันนี้ฉันทำอะไรบ้าง”
“ทำไมล่ะครับ คุณหนูทำเรื่องดีออกจะตายไป”
“ฉันจะทำดีหรือไม่ดี อย่างไรในสายตาคนอื่นก็คงเป็นนางมารเหมือนเดิมนั่นแหละ”
แวบหนึ่งที่สายตาคู่นั้นฉายแววเศร้าออกมา ธีวินเห็นมันอย่างชัดเจนเพราะเขาคอยมองเธอผ่านกระจกมองหลังอยู่ตลอด อะไรที่ทำให้อัลลิดาเปลี่ยนไป อะไรที่ทำให้เธอต้องมีแววตาเจ็บปวดแบบนั้น
เขาอยากหาคำตอบให้เจอด้วยตัวเอง
“เห็นแก่ที่วันนี้คุณหนูทำดี ผมจะให้รางวัลเอาไหมครับ”
“ไม่เจียมตัวเลยนะ แค่พ่อบ้านอย่างนายจะเอารางวัลอะไรมาให้ฉันไม่ทราบ สำหรับฉันต้องเป็นเพชรเท่านั้นนะ เพชรระยิบระยับวับวาวจำนวนมาก มีปัญญาไหมล่ะ” เธอถามด้วยน้ำเสียงคล้ายจะดูถูก แต่จริงๆ ก็แค่อยากจะทำให้อีกฝ่ายเสียหน้าเท่านั้นแหละ
“เพชรเหรอครับ...”
“ไม่มีปัญญาใช่ไหมล่ะ” ถามซ้ำด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน ยิ้มมุมปากสะใจ
“ตกลงครับ” เขายิ้มกว้างตอบ คนฟังแทบไม่เชื่อหูตัวเอง
“อะไรนะ นี่นายมีเพชรด้วยหรือ”
เงินเดือนของพ่อบ้านที่พี่ชายจ้างมันมากถึงขั้นซื้อเพชรได้เลยหรือ เพราะแบบนี้ใช่ไหมเขาถึงไม่ยอมไปทั้งที่หล่อนออกปากไล่บ้านแทบแตกแบบนั้น
“มีสิครับ เพชรระยิบระยับวับวาวเต็มไปหมดอย่างที่คุณหนูบอกเลย”
“ฉันไม่เชื่อหรอก ตราบใดที่ยังไม่เห็นกับตา” หญิงสาวสวนทันควัน
“รอดูไหมล่ะครับ” เขาเลิกคิ้วสูง รอยยิ้มมั่นใจนั้นทำเอาอัลลิดาไม่กล้าพนันอะไรด้วย เดี๋ยวนี้ราคาเพชรตกหรือไงนะ ระดับพ่อบ้านถึงมีเงินซื้อเยอะแยะแบบนั้น
เธอนั่งคิดเรื่องนี้ในหัวไปตลอดทางการขับรถของเขากระทั่งผล็อยหลับไปด้วยความเหนื่อย

“คุณหนูครับ คุณหนู” เสียงนุ่มเอ่ยเรียกพร้อมเขย่าตัวปลุก
อัลลิดาลืมตาตื่นขึ้นมาหลังจากหลับไปนานถึงสองชั่วโมง ธีวินเปิดประตูหลังเพื่อเรียกเธอ จากประตูรถที่เปิดอยู่ทำให้เธอสัมผัสได้ว่าด้านนอกลมค่อนข้างพัดแรง
“ที่นี่ที่ไหนน่ะ”
“ลงมาดูสิครับ ผมพาคุณหนูมาเอาของรางวัล”
“เพชรหรือ?” ชายหนุ่มไม่ตอบ แต่ผายมือไปข้างหน้าหล่อนเพื่อให้เธอใช้จับก้าวลงมาจากรถ
ทันทีที่ลงมาแล้วมองไปยังเบื้องหน้า สายตาเจอเข้ากับทะเลแสนกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา แสงสีส้มจากพระอาทิตย์ใกล้จะตกดินฉาบไปทั่วผิวน้ำจนส่องประกายระยิบระยับราวกับมีเพชรนับล้านประดับอยู่
“เคยได้ยินไหมครับ ว่าแสงจากผิวน้ำตอนพระอาทิตย์กำลังจะตกคืออัญมณีล้ำค่าแห่งท้องทะเล”