ขอแค่เศษรัก

เธอยอมเป็นเมียน้อยเพื่อชดใช้หนี้บุญคุณ หน้าที่ของเธอคือทำทุกวิถีทางให้อัคราชเปลี่ยนใจจากภรรยามารักเธอ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนเธอก็ไม่เคยได้รับแม้กระทั่ง...เศษรัก
เธอยอมเป็นเมียน้อยเพื่อชดใช้หนี้บุญคุณ หน้าที่ของเธอคือทำทุกวิถีทางให้อัคราชเปลี่ยนใจจากภรรยามารักเธอ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนเธอก็ไม่เคยได้รับแม้กระทั่ง...เศษรัก

แต่สิ่งที่ทำร้ายหัวใจของเธอมากที่สุดไม่ใช่การไม่ได้ใจเขา หากแต่เป็นเพราะอัคราชจ้างวานให้เธอทำลายชีวิตน้อยๆในครรภ์ ซึ่งเกิดมาจากความรักของเธอและความผิดพลาดของเขา...

“ตอนเราอยู่ที่มิลานด้วยกันคุณก็ดูมีความสุขดีไม่ใช่เหรอคะ...คุณยังบอกเองเลยว่าคุณรู้สึกดีๆกับหนู...”

“ตอนนี้ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิมแล้วริชา ฉันอยากให้เธอทำความเข้าใจและยอมรับมัน”

“แต่หนูรักคุณ...”

เธอพูดคำว่ารักด้วยเสียงที่ดังและหนักแน่นกว่าครั้งไหนๆ ความรู้สึกนั้นมันชัดเจนมากเหลือเกิน แต่อัคคราชก็ไม่อาจที่จะรับเอาไว้ได้

“หนูรักคุณนะคะ...แล้วหนูจะไปจากคุณได้ยังไง”

รริชายอมเป็นผู้หญิงหน้าด้านอ้อนวอนเขา แต่มันไม่ได้ทำให้อัคราชรู้สึกใจอ่อนลงเลย

“ฉันขอโทษนะริชา...เรื่องของเรามันไปต่อไม่ได้แล้ว ทุกอย่างมันเกิดขึ้นเพราะความใกล้ชิดคิดซะว่ามันเป็นอุบัติเหตุทางอารมณ์ก็แล้วกันนะริชา”

ง่าย...เขาพูดเหมือนมันง่ายเพราะเขาไม่ใช่คนที่ต้องเจ็บ แต่คุณที่ต้องแบกรับทุกอย่างเช่นเธอรู้ดีว่ามันไม่ได้ง่ายอย่างนั้น

แล้วเธอจะปล่อยให้เป็นไปอย่างนี้ได้หรือ...

นั่นคือคำถามที่เกิดขึ้นในใจเธอ ยังไม่ทันที่จะได้คิดอะไรให้ลึกซึ้ง มือบางก็หยิบเอาที่ตรวจครรภ์ออกมาวางบนโต๊ะโดยที่เธอเองยังรู้สึกสับสนไม่หาย

“นี่!...”

ใบหน้าหล่อเหลาซีดเผือดเพราะเขารู้ดีว่ามันคืออะไร มือหนาที่สั่นน้อยๆหยิบสิ่งนั้นขึ้นมาดูให้แน่ใจ แถบสีแดงสองแถบชัดเจนสร้างความรู้สึกหลากหลายให้กับเขา ทั้งตกใจ งุนงง และตามมาด้วยความกังวล

สีหน้าและแววตาที่ไม่ได้แสดงออกถึงความยินดีของคนที่กำลังจะเป็นพ่อทำให้น้ำตาของเธอไหลพรากอาบแก้ม

“หนูท้อง...”

เธอมองเห็นลูกกระเดือกเขาเลื่อนขึ้นลงเพราะเจ้าตัวกลืนน้ำลายซึ่งเดาไม่ยากเลยว่ากำลังรู้สึกอย่างไร

“หนูจะบอกคุณตั้งแต่เมื่อวาน...ฮึก...กะจะบอกตอนที่เราดินเนอร์กัน แต่...”

“เอาเด็กออกซะ”

“อะไรนะคะ!”

เธอถามย้ำเสียงดังเพราะความตกใจ พลางบอกกับตัวเองว่าสิ่งที่ได้ยินเมื่อคู่เธอแค่หูฝาดไป แต่สีหน้าของอัคราชก็ฟ้องชัดว่าเขาพูดเช่นนั้นออกมาจริงๆ