สามีสมมุติ #ปกรณ์กวี

"บ้าที่สุด! ทำไมต้องมาแต่งงานกับคนอย่างเธอด้วยก็ไม่รู้" เขาเดินมาประชิดผม ใบหน้าเราหน้ากันแค่คืบเดียว แม้ก้อนเนื้ออกข้างซ้ายจะเต้นแรงแค่ไหนผมก็ต้องนิ่งให้เขาเห็นว่ากวีคนนี้ไม่ใช่จะยอมอะไรง่าย ๆ
"ชักจะสนุกแล้วสิ ดูกรจะทรมานกับการแต่งงานครั้งนี้มากนะ เห็นแบบนี้แล้วยิ่งอยากแต่งเร็ว ๆ จัง ถ้านี่เป็นเกมเกมหนึ่งวีคงชนะ" ผมเข้ากระซิบชิดใบหูก่อนจะออกมาเลิกคิ้วก่อกวนใส่เขา อีกฝ่ายแสยะยิ้มพร้อมส่ายหน้า
"ประสาท จะชนะยังไงไม่ทราบ"
"หนึ่งปีของการเป็นสามีภรรยาหลอกฟ้าหลอกดิน วีจะทำให้กรหลงรักวีจนโงหัวไม่ขึ้นเลยคอยดู" ผมต้องบ้าไปแล้วแน่ ๆ ที่พูดแบบนั้นออกไป
"ตลก! ไม่มีทาง แค่ได้นอนห้องเดียวกันก็บุญของเธอมากแล้ว"
"จ้าาาา พ่อเทพบุตร หล่อมากมั้ง ระวังตัวไว้เถอะ จะทั้งรักทั้งหลงวี ถึงเวลานั้นจะมาเรียกหนูวี หนูวี นี่ไม่หันแล้วนะ"


พอ.-นอ.เพื่อนกันไม่ได้เจอกันหลายปีพอเจอกันอีกทีก็ถูกพ่อแม่จับแต่งงานกันเพียงเพราะหมอดูทักว่าดวงถึงฆาต กวีน่ารักน่าฟัดสุบส่วนบักกรคือน่าบ้องหูมากจ้า