เกิดใหม่เป็นองค์หญิงจอมเกียจคร้าน

Genre: นิยายรักจีนโบราณ, Slice of life, วังหลวง, แม่ลูก, องค์หญิง

-------------------------------------------

'หลี่ตาน' ไม่คิดว่าอยู่ๆ เธอจะไหลตายกลายมาเป็นองค์หญิง

ทั้งยังเป็นองค์หญิงรองที่พี่สาวหายตัวไปจากวังหลวง

ด้วยเหตุนี้จึงทำให้ความขัดแย้งระหว่างต้าถังและถู่ปัวปะทุขึ้นมา

ข่านถู่ปัวเรียกร้องให้เสด็จพ่อส่งนางไปเป็นชายารัชทายาท

ขณะที่บิดานางก็ยืนกรานว่าสัญญานั้นมีไว้สำหรับ 'ลูกสาวคนโต'

ทว่า...

แท้จริง 'ลูกสาวคนโต' ผู้นั้นก็คือนาง

นางถูกสลับตัวตั้งแต่แรกคลอด โดยแม่นมที่เสด็จแม่ไว้วางใจ

ยิ่งเติบใหญ่ นางก็ยิ่งสงสัย

ว่าแท้จริงแล้วเกิดอะไรขึ้นกับราชวงศ์ 

แล้วเหตุใดข่านถู่ปัวถึงได้ต้องการตัวนางไปให้รัชทายาทขนาดนั้นกัน!!

ไม่! ไม่! ไม่!

เจ้าพวกลูกเต่าตัวเหม็น มารดาจะไม่ยอมแต่งงานก่อนอายุสิบแปดเด็ดขาด

ต่อให้สมัยที่อยู่ยามนี้จะออกเรือนกันตั้งแต่สิบสองก็ตาม!!

-------------------------------------

"เกิดอะไรขึ้น"

เสียงงัวเงียของคนที่ยึดครองที่นอนตลอดการเดินทางทำให้เจ้าของกระโจมที่ลงมานอนบนพรมตอบเบาๆ

"ดูเหมือนว่าผู้บัญชาการเผยจะสั่งให้ทหารซ้อมรบกลางดึก"

หลี่มู่ตานยกมือคลึงขมับ "ท่านเห็นข้าเป็นเด็กห้าขวบหรือ"

ใครจะเชื่อเรื่องที่ไร้เหตุผลเช่นนี้กัน

"เจ้าตอนเด็กเองก็น่าจะไม่เชื่อถือไม่ใช่หรือ แต่ใช่ ศัตรูลงมือแล้ว ตอนนี้กำลังพยายามจะเข้ามาในกระโจม"

คราวนี้คนสะลึมสะลือตื่นเต็มตาในพลัน

"เหตุใดท่านถึงไม่บอกข้า"

"เจ้าป่วยอยู่ จะให้ข้าปลุกเจ้ามาเตรียมธนูรอต้อนรับหรือ หลับให้สบายเถิด จะไม่มีใครแตะเจ้าได้แม้แต่ปลายเส้นผม" ถุนหมีไป๋หม่าว่าพลางลากปลายนิ้วสัมผัสผมยาวของหลี่มู่ตานซึ่งทิ้งช่อลงมาข้างเตียง

"แต่ท่านแตะแล้ว"

คนแตะเส้นผมของผู้อื่นหยักยิ้ม กดริมฝีปากแนบลงไปเบาๆ

"ข้าแตะได้คนเดียว"

หลี่มู่ตานยันกายลุกขึ้นนั่ง คว้าผ้าห่มมาคลุมตัวเพราะอากาศหนาว เตาที่จุดให้ความอบอุ่นถูกจุดขึ้นใหม่ จากนั้นถุนหมีไป๋หม่าก็คว้าดาบแล้วเดินออกไปทางประตูกระโจม

หลายครั้งที่นางเห็นผ้าหนาโบกสะบัด มีศัตรูบุกเข้ามาอย่างอาจหาญ แต่สุดท้ายคนเหล่านั้นก็ทำได้แค่ทิ้งรอยโลหิตเต็มผืนผ้าใบ

หัวใจที่เต้นรัวเพราะความกังวลค่อยๆ สงบลง ไม่เหมือนกับครั้งแรกที่ได้พบเขาซึ่งสั่นอย่างตื่นกลัว แต่คราวนี้คือความวางใจ ว่าถุนหมีไป๋หม่าจะทำตามสัญญา

จะไม่มีใครแตะต้องนางได้

นอกจากเขาคนเดียว