หัวใจดวงนี้ที่มันไร้ค่า

"เรื่องของเรามันจะไม่มีทางเป็นไปได้เลยเหรอคีย์ คีย์ไม่รักปรางค์สักนิดเลยเหรอ ทั้งที่เรื่องระหว่างเรามันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว" ปิยอรพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด เธอไม่อยากอยู่ในความสัมพันธ์ลับๆ เช่นนี้อีกแล้ว อยากให้คริษฐ์รักกันบ้าง

เธอมอบให้เขาทั้งกายและใจ แต่ดูเหมือนว่ามันไม่มีค่าเลยสักนิด มันเหมือนตำน้ำพริกละลายแม่น้ำ ต่อให้ทุ่มเทแค่ไหนก็ไม่เกิดประโยชน์อะไรขึ้นมา

"เรารักกันไม่ได้หรอกปรางค์ เป็นเพื่อนกันแบบนี้ก็ดีแล้วนี่"

เธอนึกขัดแย้งในใจ แล้วเพื่อนที่ไหนนอนเอากันแทบจะทุกคืน "เพื่อนงั้นเหรอ เราไม่มีทางเป็นอย่างอื่นไปได้เลยใช่ไหม"

"เราไม่ได้เหมาะสมกันขนาดนั้น เธอคิดเหรอว่าคนเขาจะอินกับคู่ของเรา" พระเอกแนวหน้าคู่กับนางร้ายอย่างนั้นเหรอ ใครเขาจะไปอิน ไม่มีทาง

ปิยอรน้ำตาไหลริน เธอเข้าใจแล้วว่าคริษฐ์รักชื่อเสียงและความนิยมของตัวเองมากแค่ไหน พระเอกก็คงด้วยคู่กับนางเอกสินะ นางร้ายอย่างเธอคงไม่มีสิทธิ์ แต่แล้วอย่างไร นั่นมันก็แค่ละคร ไม่ใช่ชีวิตจริงเสียหน่อย

**********

"ไอ้ฝรั่งมันดีนักหรือไงถึงเอามันมาเป็นผัวเป็นพ่อของลูกน่ะ"

"เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เขาดูแลฉันดีมาตลอด เป็นผู้ชายที่อบอุ่นและเห็นคุณค่าในตัวฉัน" ชายต่างชาติคนนั้นเขาเป็นแค่เพื่อนที่ดีของเธอ แต่ในเมื่อคริษฐ์เข้าใจว่าเดวิตเป็นสามีใหม่เธอก็จะไม่อธิบายให้เสียเวลาเพราะมันคงไม่มีประโยชน์อะไร คริษฐ์เข้าใจแบบนั้นมันก็ดีอยู่แล้ว จะได้ไม่ต้องมาคาดหวังอะไรในตัวเธออีก

เพราะเรื่องระหว่างเราจะไม่มีทางเกิดขึ้นอีกแล้ว ลูกก็โตป่านนี้แล้ว จะให้บอกว่าเขาเป็นพ่อทุกอย่างมันก็สายไปแล้ว

"ฉันจะบอกนักข่าวให้ทุกคนได้รู้กันหมดเลย ว่าเธอกับฉันเรามีลูกด้วยกัน ฉันไม่ยอมให้คนอื่นมาเป็นพ่อของลูกหรอกนะ ต่อให้เธอจะผ่านผู้ชายมากี่คน ยังไงเธอก็ต้องเป็นของฉันคนเดียว"

"แล้วแต่คุณเลย ฉันไม่สน และต่อให้คุณบีบบังคับหรือใช้วิธีสกปรกแบบไหนฉันก็ไม่สนใจเพราะไม่มีอะไรต้องแคร์แล้ว ส่วนคุณ รักมากไม่ใช่เหรอชื่อเสียง กล้าทำลายมันหรือไง ก็แล้วแต่เลย" หากเขาจะทำอะไรบ้าๆ แน่นอนว่าตัวเขาเองที่ต้องเสียหาย ส่วนเธอก็คงไม่มีอะไรต้องแคร์แล้ว เพราะคงไม่มีอะไรน่าอับอายไปกว่าเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อห้าปีก่อน

คริษฐ์ที่ได้ยินเช่นนั้นก็โกรธจนตาแดงก่ำ ปิยอรไม่สนใจอย่างนั้นเหรอ แล้วเธอคิดได้ไงถึงหาพ่อใหม่ให้ลูกแบบนี้ ทั้งที่เขายังไม่ตาย

"ไอ้ฝรั่งนั่นมันถึงใจกว่าหรือไง เธอถึงเอามันมาเป็นพ่อของลูก"

ครู่ต่อมาฝ่ามือของปิยอรก็ฟาดไปที่ซีกแก้มข้างซ้ายของคริษฐ์อย่างเต็มแรง "หยาบคาย นี่เหรอพระเอกละครผู้แสนดีและเป็นสุภาพบุรุษ ปากหมาแบบนี้เหรอ ทุเรศที่สุด"

"เออ...ทุเรศ แต่ก็เคยเป็นผัวเธอก็แล้วกัน"

ปิยอรแค่นเสียงหัวเราะเยาะหยัน คริษฐ์กล้าพูดออกมาได้อย่างไร เขาเองไม่ใช่เหรอที่เคยบอกว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกัน ไม่มีสถานะอื่นนอกจากคำว่าเพื่อน แต่ตอนนี้กลับมาเรียกร้องอย่างนั้นเหรอ "แต่สำหรับฉัน เราไม่เคยมีสถานะแบบนั้นต่อกัน ไม่เคยสักครั้ง"