เกินใฝ่ฝัน

หัวใจที่อยู่มาได้โดยปราศจากความรักมาเนิ่นนาน กลับต้องหวั่นไหวเมื่อมาเจอเธอ
---------
"จะรีบไปไหน ขอโทษที่มารบกวน"
เขายังหรี่สายตามองเธอ ใจบอกว่าอย่ามอง แต่สายตาเจ้ากรรมก็ไม่ยอมทำตามนั้น
บ้าจริงๆ เขาไม่ควรทำอย่างนั้น แม้ตอนนี้ไม่มีน้องชายแล้วก็ตาม

"เอ่อ ดาวหนาวแล้วค่ะ เชิญคุณหนุ่มตามสบาย" เหมือนเธอจะรีบไป อยากหลบไปจากเขา ฟ้าประธานเห็นท่าทีนั้นก็รีบว่ายไปหาทันทีและจับตรงข้อเท้าเธออย่างถือวิสาสะ

"คุณ มาจับขาดาวทำไมคะ"
เธอเอี้ยวหน้ามามอง ตื่นตกใจ
สายตาเขาทำเธอหวั่นไหว และทำให้เธออยากควักออกมาเช่นกัน มองอยู่ได้ ไม่มีมารยาท
ฟ้าประธานมองหน้าท้องแบนราบนั้น

"แค่อยากพูดว่าหน้าท้องคุณสวยก็เท่านั้น"
แม้น้ำจะเย็นฉ่ำแต่บัดนี้ ใบหน้าแม่ของหลานแดงก่ำ ฟ้าประธานมองแล้วก็ยิ้ม ทว่าเขากลับได้ยินคำพูดต่อว่า

"ฉัน ฉันเมียน้องชายคุณนะคะ ทำไมพูดแบบนี้"
ฟ้าประธานพิงขอบสระ เขายิ้มกริ่ม "นี่คุณคิดอะไรครับ ผมแค่อยากจะพูดว่า เหมือนคนไม่ได้ตั้งครรภ์ก็เท่านั้น"
สิ้นคำนั้นดุจตะวันก็ใบ้กิน เธอหลบแววตาคมที่จ้องมองเธอไม่เลิก รีบเดินไปหยิบเสื้อคลุม ขอตัวจากไป ทิ้งให้คนข้างหลังมองสุดสายตา และลูบใบหน้าตนเองแรงๆ
เลิกคิดมากเถอะน่า ท้องแรกไม่เห็นหน้าท้อง เขาว่ากันแบบนี้นี่น่า
หลังจากนั้นฟ้าประธานก็ว่ายน้ำต่อ ทิ้งเรื่องคิดมากไปทว่ากลายเป็นดุจตะวันที่คิดมากขึ้นมา ในห้องน้ำเธอก้มมองหน้าท้องตนเอง รูปร่างตนเอง



ฟ้าประธาน & ดุจตะวัน


จบสุขนิยมค่ะ
ขอบคุณทุกการติดตาม
ทรายสีรุ้ง