หากน้ำตายังคิดถึงก้อนเมฆ

รางวัลดีเด่น หนังสือนวนิยาย (สพฐ.) ปี 2567

หากความเยาว์วัยอยู่ในท่ามกลางห่ากระสุน

หากเด็กหญิงคนหนึ่งยืนอยู่ในท่ามกลางห่ากระสุน จะมีกระสุนนัดใดปรานีความเยาว์วัยนั้น แน่นอนที่สุด คำตอบนั้นคือคำถามว่า ขึ้นอยู่กับกระสุนนัดนั้นยิงออกมาจากปืนในมือใคร

ผมสร้างหมู่บ้าน บูกิต บูงา ขึ้นเมื่อหกปีที่แล้ว เงียบสงบราวหลับอยู่ในหุบเขาแห่งความรัก หมู่บ้านเล็ก ๆ ที่คล้ายเป็นประตูไปสู่หมู่บ้านริมทะเล ไม่ปรารถนาเคลื่อนย้ายไปสู่ความเกลียดชังใด ๆ ทว่าตอนนั้นผมยังไม่ได้สร้างตัวละครใส่ลงไปในหมู่บ้านนี้

ต่อมาผมสร้างตัวละครเด็กหญิงนาม มาตา มูนา เป็นตัวเอกของเรื่องเล่า และสร้างตัวละครอีกมากมายใส่ลงไปในหมู่บ้าน ผูกโยงกับตัวละครต่างถิ่นอีกจำนวนหนึ่งที่ล้วนไปเยือนหมู่บ้านด้วยความมุ่งหมายต่างกัน ใส่รายละเอียดของสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิตอีกเล็ก ๆ น้อย ๆ เพื่อให้เป็นเรื่องเล่าที่สมบูรณ์เท่าจินตนาการ

ผมทิ้งหมู่บ้าน บูกิต บูงา ไปนานหลายปี กลายเป็นต้นฉบับเรื่องเล่าที่สร้างขึ้นมาเพื่อให้ตัวละครหลับใหลอยู่บนคลาวด์ อยู่ในความสงบอย่างที่หลายตัวละครปรารถนา

กระทั่งวันหนึ่งเมื่อปัญหาสามจังหวัดชายแดนใต้ถูกนำมาใช้เป็นนโยบายหาเสียง หรือใช้เป็นเครื่องมือโจมตีฝ่ายตรงข้ามในการเลือกตั้งทั่วไปครั้งที่ผ่านมา ผมจึงตัดสินใจปลุกตัวละครจากระบบคลาวด์ ให้มารายงานตัวอยู่บนหน้าจอคอมพิวเตอร์ ตอกแป้นพิมพ์ทยอยทำลายทิ้งทีละตัวละคร ทำให้สิ่งมีชีวิตกลายเป็นสิ่งไม่มีชีวิต! ไม่นานหลังจากนั้น หมู่บ้าน บูกิต บูงา ก็เกลื่อนไปด้วยร่างไร้ลมหายใจ

ฉากหนึ่งผมสร้างให้เด็กหญิง มาตา มูนา ยืนอยู่ในท่ามกลางห่ากระสุน จะมีกระสุนนัดใดที่ปรานีความเยาว์วัยนั้น แน่นอนที่สุด คำตอบนั้นคือคำถามว่า ขึ้นอยู่กับกระสุนนัดนั้นยิงออกมาจากจินตนาการของใคร!
มาเถิดครับ โปรดอ่านตัวละครเหล่านี้ เพื่อคืนลมหายใจให้ชีวิตที่สิ้นสูญ

ศิริ มะลิแย้ม
บางแม่นาง นนทบุรี
17 กันยายน 2566