I^2

ความเวิ้งว้างดุจมัจจุราชไร้เงากำลังคืบคลานวิถีมรรคาของผู้จาริกแลมัคคุเทศก์ที่ประสงค์จะยุรยาตรไปสู่ภูมิลำเนาอันเป็นที่ตั้งแห่งวิหารโบราณของชาวสุเมเรียนอยู่นั้น อุเบกขาอุษาโยครำพันวิญญาณอันไร้ขอบเขตซึ่งหลับใหลอยู่ใต้ความซบเซาเคล้าครวญคร่ำอย่างไม่มีเขตแดน แม้แต่พระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชที่ได้สมัญญาว่าใจกว้างยิ่งแล้ว ก็ยังเป็นรองกับความกว้างขวางของปริมณฑลสีขาวอันฉลักเฉลาเพริศแพร้วแห่งนี้ พื้นผิวบนดวงจันทร์ทั้งเรียบ บ้างก็ขรุขระประปราย ผมเดินตะปุ่มตะป่ำตามหลังมัคคุเทศก์มาตุคามผู้ครองโสภิณผู้นี้อย่างกะปลกกะเปลี้ย คุณวานิทัสนำหน้าผมไปไกลมากโข ผมเลยถลันวิ่งโดกเดกโจนจนแข้งขาแทบเปลี้ยกว่าจะไล่หลังเธอทันได้ แหล่งสถิตแห่งครามเรา ถ้อยความนั้นยังคงเต้นเร้าอยู่ในหัวของผมตลอดเวลา